Wybacz mi, Leonardzie

Zdecydowaną zaletą Netflixa jest to, że tworzy ekranizacje książek pisarzy, na których być może bez filmu, czy serialu w ogóle nie zwrócilibyśmy uwagi. Jednym z takich Autorów jest moim zdaniem Matthew Quick, którego książki w Polsce zaczęły ponownie ukazywać się na fali sukcesu stworzonych na ich podstawie produkcji. 

Zarys fabuły

Leonard kończy osiemnaście lat, z pewnością jednak nie można powiedzieć, że jest szczęśliwy. Natłok różnych wydarzeń sprawia, że postanawia uczcić ten dzień, zabierając do szkoły broń, by zastrzelić swojego byłego najlepszego przyjaciela, a następnie siebie. Chłopiec dokładnie wszystko przemyślał i zanim popełni zbrodnie, a potem samobójstwo, zamierza jeszcze pożegnać się z kilkoma osobami. Czy którakolwiek z nich zauważy, że dzieje się coś niedobrego? 

Moja opinia i przemyślenia

Książkę czyta się szybko i z ciekawością. Do krótkich, pisanych w narracji pierwszoosobowej rozdziałów, dodane zostały listy z przeszłości. Historia porusza wiele trudnych tematów, opowiada o dojrzewaniu i związanych z nim problemach, które pewne osoby dotykają znacznie bardziej niż pozostałych. Pokazuje, jak wielką rolę w naszym życiu odgrywają najbliżsi i nasze codzienne otoczenie. Dobre słowo, czy drobny gest mogą mieć ogromną wagę. Ludzie są wytrzymali, ale każdy ma swoją granicę, której czasami już bardziej po prostu nie da się rozciągnąć. 

 „Wybacz mi, Leonardzie” to smutna, pełna emocji i niezwykle przejmująca historia, która niestety sprawia wrażenie aż nazbyt realnej. To wyjątkowa, ale łamiąca serce historia, w której z zapartym tchem śledziłam losy bohatera i zaczęłam zastanawiać się, czy sama znajduję odpowiednią ilość czasu dla własnych dzieci. Niestety współczesny świat pędzi zbyt szybko i trzeba pamiętać, że praca, to nie wszystko, chociaż czasami jest to naprawdę trudne. 

Podsumowanie

Tytuł „Wybacz mi, Leonardzie” jest jedną z tych wartościowych, zmuszających do refleksji lektur, które powinien przeczytać każdy nastolatek. Powieść jest świetnie napisana i dopracowana w najmniejszych szczegółach, również pod względem zarysu psychologicznego bohatera. Uważam, że to właśnie takie książki powinny znajdować się na licealnej liście lektur. Nie tylko zachęciłyby młodzież do czytania, ale też pozwoliły zrozumieć, że problemy młodych ludzi są doskonale znane światu i nie trzeba mierzyć się z nimi samodzielnie. Wystarczy poprosić o pomoc, nawet jeżeli nie można jej uzyskać od własnych rodziców. 

Dziękuję!

Przeczytaj również:

Dash i Lily. Czy to się uda?