Cień kruczych skrzydeł – Garth Stein

Date
lis, 03, 2012

Czasami w życiu odczuwamy tak dojmujący smutek i żal, że nie mamy pojęcia jak sobie z nim poradzić. „Cień kruczych skrzydeł” to powieść, zaczynająca się w dzień drugiej rocznicy – drugie urodziny śmierci synka Roberta i Jenny. Jak bardzo mogą cierpieć ludzie i co zdecydują się zrobić by pogodzić się z tak wielką, dojmującą stratą?

Jenna Rosen marzy o tym, by pożegnać się z życiem. Nie potrafi jednak tego zrobić. Nie ma na to wystarczająco wiele silnej woli. Dodatkowo, gdy pozwoli sobie na chwilę szczęścia, mąż natychmiast gasi jej zapał. Dlatego borykająca się z bolesną stratą kobieta, podejmuje pewnego dnia desperacką decyzję. Postanawia uciec – od wszystkiego. Początkowo nie chce podróżować nigdzie daleko. Los jednak bywa kapryśny i Jenna, czy to dziwnym zrządzeniem, czy za sprawą intuicji, ląduje na Alasce, w miejscu, w którym żyli jej indiańscy przodkowie, w miasteczku, nieopodal którego utopił się jej pięcioletni synek. Tu jednak rzeczywistość zaczyna przenikać się ze światem sennych koszmarów. Zdesperowana matka zaczyna podejrzewać, że najstraszniejsze, indiańskie legendy, ożyły i stały się jej rzeczywistością. Nie ważne, jak bardzo byłoby to nie do uwierzenia…

Powieści tworzone przez Gartha Steina z pewnością nie są banalne. To twórczość ambitna, która zadowoli nawet bardziej wymagającego czytelnika. Dlatego właśnie po niezwykłym sukcesie, jaki odniosła książka „Sztuka ścigania się w deszczu”, wydawca postanowił wznowić debiutancką powieść autora – „Cień kruczych skrzydeł”. Oprócz ciekawego pomysłu, pisarz ukazuje nam problemy, jakie potrafią bezpowrotnie rozdzielić ludzi – nawet tych, którzy są sobie bardzo bliscy. Z biegiem czasu, pod wpływem przeróżnych, nieprzyjemnych wydarzeń, tak bardzo się zmieniamy, że w pewnym momencie stajemy się innymi osobami. Obcymi. Zupełnie nie tymi, którymi byliśmy kiedyś.

Książka napisana jest w lekkim, przystępnym stylu. Krótkie rozdziały nadają akcji tempa. Dodatkowo wydawnictwo zastosowało ciekawy zabieg – pierwsze linijki całe są zapisane wielkimi literami. Pod małymi, urokliwymi ikonami kruków, naprawdę ciekawie to wygląda – powiedziałabym, że wręcz intrygująco. Znakomite tłumaczenie, dobra edycja tekstu i przede wszystkim fascynująca, pomysłowa fabuła, w połączeniu z tymi drobnymi elementami, sprawiają, że od powieści nie sposób się oderwać.

Czytaniu towarzyszy niezwykła, mroczna atmosfera. Fragmenty powieści oparte są na faktach, gdyż sam autor swoje korzenie ma właśnie w plemieniu Indian, o którym pisze. Poznajemy przeróżne, niesamowite wierzenia i legendy. Odwracaniu niemalże każdej, kolejnej kartki, towarzyszy przyjemny dreszczyk emocji. Fantastyczna fabuła przeplata się z emocjonalnymi problemami Jenny, jej życiem rodzinnym i wątkami o zazdrosnym mężu. Całość natomiast została doskonale wywarzona i niczego w powieści nie brakuje.

Pierwszym co urzekło mnie w „Cieniu kruczych skrzydeł” była sama okładka. Ma w sobie to coś, co wywołuje drżenie serca i powoduje chęć poznania historii. Opowieść sama w sobie również do mnie przemówiła. Była, krótko mówiąc, niesamowita. Wywarła na mnie spore wrażenie i jestem niezwykle zadowolona z faktu, że dane mi było przeczytać tą intrygującą książkę. Lekturę powieści z całego serca polecam!

Za egzemplarz recenzencki serdecznie dziękuję wydawnictwu Nasza Księgarnia

Vicky

Trochę nieśmiała, zawsze odrobinę rozkojarzona i najczęściej w czymś głęboko zaczytana. Kocha fantastykę i kulturę Japonii. Z zamiłowaniem tworzy opowiadania i irytuje otaczających ją ludzi. Oprócz bloga (przez zupełny przypadek) prowadzi portale PapieroweMotyle, DuzeKa oraz Secretum. Ps. Nie zapomnij zostawić swojego linka w komentarzu, żebym również mogła odwiedzić Twoją stronę!

0 Comments

  1. Odpowiedz

    Cassin

    4 listopada 2012

    Zarówno okładka, ale chyba jeszcze bardziej interesują mnie wierzenia i legendy zawarte w tej książce. Będę na nią polować 😉
    Pozdrawiam!

  2. Odpowiedz

    Edyta

    4 listopada 2012

    No, no Ty to wiesz, jak zachęcić do lektury. Sam opis treści początkowo mnie nie zainteresował. Ale sposób, w jaki to opisałaś, bardzo.

  3. Odpowiedz

    Miłośniczka Książek

    4 listopada 2012

    Zaraz sobie dopiszę tytuł do mojej listy życzeń, żeby mi książka nie umknęła w pamięci 🙂

  4. Odpowiedz

    inka144

    6 listopada 2012

    Książka jest na mojej “liście do przeczytania”, ale nie wiem, kiedy się za nią zabiorę 😉

Leave a comment

Najnowsze Patronaty


  • nevermore
  • Fragile Heart
  • Wiedźmy Kijowa

Ostatnie Recenzje

Największy blef to jedna z najbardziej udanych książek o pokerze

Dobble

Yuri to moja praca! ♥ TOMY #01 – #02

Not Cinderella’s Type

Najpopularniejsze Opowiadania


  • Córka Demona

    Córka Demona

    Gabriela nie bawiła się dobrze. Wieczór okazał się kompletną porażką. Jarek z którym tutaj przyszła pewnie teraz wymiotował gdzieś w kącie. Czemu właściwie się z …Czytaj dalej »
  • Akademia

    Akademia

    Nie miałam ochoty tu być. Nigdy nie chciałam znaleźć się w tej szkole, ale mój ojciec miał na ten temat inne zdanie. Akademia wojskowa, według …Czytaj dalej »
  • Muzyka Duszy

    Muzyka Duszy

    Królestwo Hanaji Dannae wtuliła twarz w dłonie cicho łkając. Złote włosy, które sięgały jej niemal bioder, falistą kaskadą opadały teraz na skuloną postać, niczym kurtyna …Czytaj dalej »
  • Black & White

    Black & White

    Nastały ciężkie czasy. Z powodu globalnego ochłodzenia, które rozpoczęło się około 2030 roku ludzie zaczęli głodować. Na Ziemi wyczerpało się większość źródeł energii. W 2045 …Czytaj dalej »
  • Kropla Łez

    Kropla Łez

    Siedziałam skulona na podłodze, w rogu pokoju. Plecami opierałam się o zimną ścianę. Czułam się tak cholernie samotna, jak nigdy dotąd. Przez całe swoje życie …Czytaj dalej »
  • Broken Visions

    Broken Visions

    Zbliżała się wiosna, czas kwitnących wiśni, ale w tym roku było wyjątkowo chłodno i deszczowo. Sayuri odnosiła wrażenie, że to najgorszy dzień jej życia. Właściwie, …Czytaj dalej »
  • Pieśń Księżyca

    Pieśń Księżyca

    Na niebie jasno świeciło słońce. Nie zasnuwały go żadne chmury, dzięki czemu widać było aż pięć z siedmiu księżyców Dareshi. Niewielu śmiałków zapuszczało się tak …Czytaj dalej »