Wyspa – Joanna Miszczuk

Date
paź, 21, 2016

wyspaPrzepiękna okładka, nazwisko to samo co u jednej z moich ulubionych, polskich pisarek (Katarzyna Berenika Miszczuk), ciekawie zapowiadająca się historia. Czego więcej potrzeba by sięgnąć po nową, nieznaną powieść?

Akcja powieści rozgrywa się w dwóch płaszczyznach czasowych – na fikcyjnej wyspie Lumii i w Paryżu z lat ’60 ubiegłego wieku. Oba wątki są pomysłowe i stworzone zostały z dużą dozą wyobraźni. Pierwsza opowieść to opis życia mieszkańców wyspy Lumia na przestrzeni wieków Tworzą oni utopijną społeczność rodem z sekty. Druga historia opowiada o losach Maxine, osieroconej w dzieciństwie, francuskiej ciastkarki, której życie wcale nie jest tak zwyczajne jak mogłoby się wydawać. Co łączy ze sobą obydwie opowieści?

„Wyspa” to powieść wielogatunkowa. Zawiera w sobie sensację, romans, elementy powieści obyczajowej, a nawet nutę fantastyki. Pisarka stworzyła zaskakujący, odrobinę chaotyczny misz-masz. Niestety ciekawy pomysł ujęła w tak krótkich i prostych zdaniach, że niekiedy zastanawiałam się czy na pewno czytam literaturę piękną.

Uważam, że założenie, na którym opiera się fabuła powieści jest naprawdę dobre. Zderzenie światów wywołuje kulturowy szok, a pisarka przy jego pomocy zwraca uwagę czytelników na kilka ważnych aspektów życia – chociaż widzi je w zdecydowanie zbyt mrocznych barwach. Książka jest interesująca, a pomysł Joanny Miszczuk naprawdę ciekawy, szkoda tylko, że niektóre wątki potraktowała bardzo po macoszemu i nie rozwinęła ich w zadowalający sposób.

Czytała sporo opinii na temat „Wyspy” i naprawdę nie rozumiem czemu wiele osób tak nisko ją ocenia. Czyżby nie czytały wielu znacznie gorszych, słabiej napisanych książek? Wydaje mi się jednak, że wyniknęło to z faktu iż sięgając po „Wyspę” czytelnicy liczyli na kolejną powieść obyczajową spod pióra Joanny Miszczuk, a taka wielogatunkowa mieszanka była dla wszystkich niemałym zaskoczeniem.

Powieść co prawda nie porwała mnie ani nie zachwyciła, ale jestem w stanie ją docenić i to nie tylko za sam nowatorski pomysł. Myślę, że znajdzie się wielu czytelników, którzy pozwolą by oczarował ich stworzony przez pisarkę świat – osobiście chyba czytam zbyt wiele antyutopii by ta historia mogła do mnie w jakiś szczególny sposób przemówić.

O Autorce słów kilka

Joanna Miszczuk (ur. 1964) – wrocławianka duchem, choć rzadko ciałem. Obecnie mieszka i pracuje w Berlinie. Singiel. Matka 12-letniej córki. Z wykształcenia pedagog, absolwentka Uniwersytetu Wrocławskiego. Zawodów ma wiele. Przez 20 lat prowadziła wraz z mężem własne firmy. W tym okresie przeprowadzała się osiem razy. Mieszkała w Niemczech, Francji i Polsce. Mówi czterema językami. Pisze od zawsze. Wcześniej były to głównie teksty kabaretowe. Lubi musicale, literaturę fantastycznonaukową i nowe wyzwania. Nie cierpi polityki, gotowania i kłamstwa.

Dziękuję!

logodk

21 października 2016

Vicky

Trochę nieśmiała, zawsze odrobinę rozkojarzona i najczęściej w czymś głęboko zaczytana. Kocha fantastykę i kulturę Japonii. Z zamiłowaniem tworzy opowiadania i irytuje otaczających ją ludzi. Oprócz bloga (przez zupełny przypadek) prowadzi portale PapieroweMotyle, DuzeKa oraz Secretum. Ps. Nie zapomnij zostawić swojego linka w komentarzu, żebym również mogła odwiedzić Twoją stronę!

1 Comment

  1. Odpowiedz

    Magia słowa

    22 października 2016

    Słyszałam co nieco o niej, ale czy po nią sięgnę, to jeszcze się okaże. 😉

Leave a comment

Najnowsze Patronaty


  • nevermore
  • Fragile Heart
  • Wiedźmy Kijowa

Ostatnie Recenzje

Największy blef to jedna z najbardziej udanych książek o pokerze

Dobble

Yuri to moja praca! ♥ TOMY #01 – #02

Not Cinderella’s Type

Najpopularniejsze Opowiadania


  • Black & White

    Black & White

    Nastały ciężkie czasy. Z powodu globalnego ochłodzenia, które rozpoczęło się około 2030 roku ludzie zaczęli głodować. Na Ziemi wyczerpało się większość źródeł energii. W 2045 …Czytaj dalej »
  • Muzyka Duszy

    Muzyka Duszy

    Królestwo Hanaji Dannae wtuliła twarz w dłonie cicho łkając. Złote włosy, które sięgały jej niemal bioder, falistą kaskadą opadały teraz na skuloną postać, niczym kurtyna …Czytaj dalej »
  • Deja Vu

    Deja Vu

    Rozdział I Czuł jej strach. Wiedział, że to jego się bała. Dobrze. Tak właśnie powinno być. Siedziała na otomanie, w białej, sięgającej ziemi, koszuli nocnej. …Czytaj dalej »
  • Kropla Łez

    Kropla Łez

    Siedziałam skulona na podłodze, w rogu pokoju. Plecami opierałam się o zimną ścianę. Czułam się tak cholernie samotna, jak nigdy dotąd. Przez całe swoje życie …Czytaj dalej »
  • Broken Visions

    Broken Visions

    Zbliżała się wiosna, czas kwitnących wiśni, ale w tym roku było wyjątkowo chłodno i deszczowo. Sayuri odnosiła wrażenie, że to najgorszy dzień jej życia. Właściwie, …Czytaj dalej »
  • Akademia

    Akademia

    Nie miałam ochoty tu być. Nigdy nie chciałam znaleźć się w tej szkole, ale mój ojciec miał na ten temat inne zdanie. Akademia wojskowa, według …Czytaj dalej »
  • Pieśń Księżyca

    Pieśń Księżyca

    Na niebie jasno świeciło słońce. Nie zasnuwały go żadne chmury, dzięki czemu widać było aż pięć z siedmiu księżyców Dareshi. Niewielu śmiałków zapuszczało się tak …Czytaj dalej »