Waleczne Piksele 2

Date
maj, 24, 2015

11303475_887299454675181_1162587573_nOldschoolowe gry wracają do łask. Okazuje się, że nie tylko w wersji komputerowej, ale także „bez prądu”. „Waleczne Piksele” to taktyczna gra karciana dla dwóch osób, przedstawiona w sympatycznej konwencji.

Wiek: 10+
Liczba graczy: 2
Czas rozgrywki: ok. 45 minut

Cel i fabuła gry

Pikselowe oddziały walczą ze sobą na śmierć i życie. Celem gry jest pokonanie dowódcy wrogiego wojska. Nie jest to jednak proste, ponieważ każdy z nich posiada swoją specyficzną, wyjątkową umiejętność.

piksele1

Strona wizualna

Gra została zamknięta w wygodnym, niewielkim pudełku. Składa się z dwóch talii kart, żetonów oraz instrukcji. Wykonana została starannie i z dbałością o szczegóły. Grafiką jednak nie zachwyca – na kartach jest jej naprawdę niewiele. Postaci nie widać niemalże wcale, w oczy rzucają się natomiast oznaczenia i kolory. Karty są czytelne i , po zrozumieniu podstaw, łatwo określić na co pozwala dana umiejętność.

piksele2

Przygotowanie gry

Tym razem przewidziany został również wariant gry dla czterech osób, by jednak z niego skorzystać trzeba posiadać zarówno karty „Waleczne Piksele” jak i „Waleczne Piksele 2”. W moim przypadku rozgrywka była więc dwuosobowa. Każdy z graczy ma do dyspozycji 25 kart. Na początku gry, spośród pięciu z nich, wybiera swojego wodza. Z pozostałymi czterema rozpoczyna grę. Resztę tali odkłada zakrytą, do późniejszego wykorzystania.

piksele3

Przebieg rozgrywki

Gra przebiega w rundach, z których każda składa się z trzech fal. Każdy z graczy posiada dwa ruchy na falę, nazwane turą gracza. Niektóre jednak czynności wykluczają się wzajemnie (na karcie bieżącej fali widnieje stałe przypomnienie). Gracze uzupełniają oddziały wybranymi w trakcie gry kartami, mają jednak jedynie trzy miejsca na jednostki w pierwszym i trzecim rzędzie, oraz dwa miejsca w środkowym, w którym jednostki flankują wodza. Pokonane oddziały zostają na polu bitwy odwrócone tyłem (jako zwłoki). By ponownie wykorzystać pole, najpierw trzeba je usunąć, na co gra oferuje wiele sposobów. Walka między jednostkami odbywa się zarówno dystansowo jak i wręcz, przy czym w tej pierwszej opcji oddziały z wyższych rzędów mogą zasłaniać kolejnych wojowników (na przykład wodza). Każda posiada także umiejętności specjalne, zależne od tego jak na jakiej pozycji się znajduje. Oprócz tego rozgrywkę uzupełniają rozkazy i taktyki. Gra kończy się w momencie gdy jeden z wodzów, po podliczeniu na koniec fali, nie posiada już punktów życia. Instrukcja z początku wydaje się być nieco skomplikowana, ale po jednej rozgrywce treningowej, gracze bez trudu zrozumieją o co chodzi.

piksele4

Podsumowanie

Gra jest naprawdę świetna (zwłaszcza jak na swój niewielki rozmiar)! Niełatwo znaleźć grę, która jest ciekawa w przypadku, gdy w rozgrywce biorą udział jedynie dwie osoby. „Waleczne Piksele 2” stają na wysokości zadania. Gra jest jednocześnie prosta, ale również dobrze przemyślana i rozbudowana. Dwie, niewielkie talie kart, wystarczą na długie godziny grania. Oczywiście zawiera pewien element losowości, ale głównie opiera się na taktycznych rozważaniach. Tytuł bardzo przypadł mi do gustu – zarówno pod względem konwencji jak i mechaniki. Ponieważ ukazało się już sześć części (w Polsce póki co dwie), to najwyraźniej nie jestem z moimi ciepłymi uczuciami w stosunku do tej gry odosobniona.

Za egzemplarz recenzencki serdecznie dziękuję wydawnictwu Portal

portal-logo

Vicky

Trochę nieśmiała, zawsze odrobinę rozkojarzona i najczęściej w czymś głęboko zaczytana. Kocha fantastykę i kulturę Japonii. Z zamiłowaniem tworzy opowiadania i irytuje otaczających ją ludzi. Oprócz bloga (przez zupełny przypadek) prowadzi portale PapieroweMotyle, DuzeKa oraz Secretum. Ps. Nie zapomnij zostawić swojego linka w komentarzu, żebym również mogła odwiedzić Twoją stronę!

0 Comments

  1. Odpowiedz

    Piotr

    28 maja 2015

    Taki oldschool to ja rozumiem! Fabuła gry bardzo ciekawa, myślę, że przypadłaby do gustu też młodszej części publiczności. Szkoda, że przed Dniem Dziecka nie zdążę jej już kupić bo moja latorośl otrzymałaby ją w prezencie. Cóż, nadrobię po Dniu Dziecka 🙂

Leave a comment

Ostatnie Recenzje

Bałtyk, przewodnik dla dużych i małych

Dobble

Kasane ♥ TOMY #05 – #07

Not Cinderella’s Type

Najpopularniejsze Opowiadania


  • Deja Vu

    Deja Vu

    Rozdział I Czuł jej strach. Wiedział, że to jego się bała. Dobrze. Tak właśnie powinno być. Siedziała na otomanie, w białej, sięgającej ziemi, koszuli nocnej. …Czytaj dalej »
  • Broken Visions

    Broken Visions

    Zbliżała się wiosna, czas kwitnących wiśni, ale w tym roku było wyjątkowo chłodno i deszczowo. Sayuri odnosiła wrażenie, że to najgorszy dzień jej życia. Właściwie, …Czytaj dalej »
  • Kropla Łez

    Kropla Łez

    Siedziałam skulona na podłodze, w rogu pokoju. Plecami opierałam się o zimną ścianę. Czułam się tak cholernie samotna, jak nigdy dotąd. Przez całe swoje życie …Czytaj dalej »
  • Black & White

    Black & White

    Nastały ciężkie czasy. Z powodu globalnego ochłodzenia, które rozpoczęło się około 2030 roku ludzie zaczęli głodować. Na Ziemi wyczerpało się większość źródeł energii. W 2045 …Czytaj dalej »
  • Pieśń Księżyca

    Pieśń Księżyca

    Na niebie jasno świeciło słońce. Nie zasnuwały go żadne chmury, dzięki czemu widać było aż pięć z siedmiu księżyców Dareshi. Niewielu śmiałków zapuszczało się tak …Czytaj dalej »
  • Córka Demona

    Córka Demona

    Gabriela nie bawiła się dobrze. Wieczór okazał się kompletną porażką. Jarek z którym tutaj przyszła pewnie teraz wymiotował gdzieś w kącie. Czemu właściwie się z …Czytaj dalej »
  • Jak w Bajce

    Jak w Bajce

    Stałam przed budynkiem mojej nowej szkoły. Był środek marca, a ja dopiero teraz miałam zacząć drugi semestr. Liceum imienia świętego Franciszka samo w sobie nie …Czytaj dalej »