Uwierz w miłość, Calineczko – Natalia Sońska

Date
lut, 11, 2019

Najpierw „Obudź się, Kopciuszku” i „Zakochaj się, Julio”, teraz „Uwierz w miłość, Calineczko”, powieści spod pióra Natalii Sońskiej kuszą ślicznymi, baśniowymi tytułami. Trudno się im oprzeć i nie sprawdzić co czeka na nas w środku. 

Główną bohaterką powieści jest Maja, ze względu na swoją filigranową figurę ochrzczona Calineczką. Pewnego dnia dziewczyna dowiaduje się od najlepszego przyjaciela,  że jego ojciec we współpracy z jej ciotką zaplanowali dla nich wesele. Już nawet zarezerwowali salę w nowo powstałym hotelu, w Kościelisku i wpłacili za nią zaliczkę. Maja, mimo że doskonale zdaje sobie sprawę, że nie jest zakochana w Bartku, zaczyna rozważać, czy jednak nie mogłaby ułożyć sobie z nim życia. Wszystko po to, by nie sprawdzić zawodu ukochanej ciotce.  

Poza samą okładką, z mieniącą się czerwienią bombką choinkową, świątecznego klimatu w książce raczej na próżno szukać. Za to na Walentynki wpasowuje się idealnie. Cienka jest granica pomiędzy przyjaźnią a miłością, mimo to nie zawsze jedno uczucie musi przerodzić się w drugie. Ważne jest jednak, byśmy samodzielnie mogli podejmować takie decyzje i potrafili pokazać światu odrobinę asertywności. 

Fabuła powieści jest banalnie prosta i mocno przewidywalna. W książce pojawia się wiele rozbudowanych, ładnych opisów, za to dialogi bywają nieco wydumane. Sam pomysł na powieść jest jednak fajny, a akcję i poczynania bardzo niepewnej siebie głównej bohaterki oraz jej samorozwój śledzi się z niekłamaną przyjemnością. Dziewczyna lekko plącze się pomiędzy oczekiwaniami innych a swoimi pragnieniami, by ostatecznie odnaleźć własną drogę. 

Mimo paru oczywistych wad książkę czyta się szybko i z przyjemnością. Zaśnieżone Zakopane ma swój niewątpliwy urok, a pisarce udało się w pełni oddać jego cudowny, zimowy klimat. Dzięki niej zatęskniłam za górami, do których mam niestety naprawdę daleko (mieszkam niemalże nad samym morzem). Lekturą nie jestem ani odrobinę zawiedziona, chociaż również nie mogę powiedzieć, że wniosła ona w moje czytelnicze życie cokolwiek nadzwyczajnego. 

Podsumowując: „Uwierz w miłość, Calineczko” to ładnie opowiedziana historia. Książka jest lekka jak puch i słodka niczym wata cukrowa. To lektura w sam raz na długi, zimowy wieczór, taka niezobowiązująca opowieść, przy której można odpocząć i odrobinę pomarzyć. Polecam czytelniczkom, które mają ochotę przeczytać coś optymistycznego. 

Dziękuję!

Vicky

Trochę nieśmiała, zawsze odrobinę rozkojarzona i najczęściej w czymś głęboko zaczytana. Kocha fantastykę i kulturę Japonii. Z zamiłowaniem tworzy opowiadania i irytuje otaczających ją ludzi. Oprócz bloga (przez zupełny przypadek) prowadzi portale PapieroweMotyle, DuzeKa oraz Secretum. Ps. Nie zapomnij zostawić swojego linka w komentarzu, żebym również mogła odwiedzić Twoją stronę!

16 komentarzy

  1. Odpowiedz

    Karolinka's Beauty

    14 lutego 2019

    Brzmi fajnie, ale sama nie wiem czy lubię takie słodkie opowieści. Lubię kiedy książka wywołuje we mnie emocje, chociaż czasami powinnam przeczytać coś szybkiego i lekkiego dla zmiany klimatu 😀

  2. Odpowiedz

    Ewa www.inaisewa.blogspot.com

    14 lutego 2019

    Książka zdecydowanie dla mnie.
    Bardzo lubię takie książki.

  3. Odpowiedz

    czarymarty

    13 lutego 2019

    czytałam inna ksiazke tej pani i mnie zachwycila, chetnie siegne rowniez po tą

  4. Odpowiedz

    Miszmaszemi

    12 lutego 2019

    Tak jak piszesz to książka dobra na walentynki. Ja czasami lubię przeczytać lekką i przyjemną książkę, którą czyta się jednym tchem. Fabuła rzeczywiście przypomina odrobinę historię baśniowej Calineczki.

  5. Odpowiedz

    Iwetta

    12 lutego 2019

    Czytałam tą książkę. W ogóle jestem wielką fanką twórczości Natalii Sońskiej. Uwielbiam jej książki. Są takie słodkie, mają urocze okładki, opowiadają o miłości ale też o życiu i marzeniach. Tytułową Calineczkę – Maję trochę przypominam.Też zatracam się w swoich marzeniach jak ta baśniowa postać. Myślę, że jeszcze nie raz wrócę do tej książki, bardzo ale to bardzo mnie ona urzekła 🙂 Kocham takie opowieści, szczególnie dlatego, że tej fabuła toczy się w Zakopanym – uwielbiam to miasto! 🙂

  6. Odpowiedz

    Sandra

    12 lutego 2019

    O tej książce czytałam recenzje i kurcze mnie kusi. Sama okładka mi się podoba, jest taka wdzięczna. Ale z racji zmniejszonej ilości wolnego czasu mam mega zaległości w książkach.. Koniecznie muszę to nadrobić. Życzę Ci miłego wieczorku!

  7. Odpowiedz

    todoarmo. pl

    12 lutego 2019

    Bardzo lubię czytać książki optymistyczne. Do tego skoro tą czyta się z lekkością to może faktycznie zasiądę do niej w któryś długi wieczorny dzień. Okładka bardzo fajna i nawet taka jakby świąteczna.

  8. Odpowiedz

    Mayka.ok

    12 lutego 2019

    Słodka niczym wata cukrowa… to definitywnie znaczy, że nie jest to lektura dla mnie 😀

  9. Odpowiedz

    Zuzanna Dudko

    12 lutego 2019

    Ta książka niedawno pojawiła się w moim domu. Nie zaczęłam jej jeszcze czytać bo przeważnie robię to w kolejności w jakiej zamówiłam daną pozycję. Niedługo będę mogła zobaczyć czy mam do niej podobne spostrzeżenia. Natalię Sońską lubię – fajnie, lekko pisze.

  10. Odpowiedz

    Natalia

    12 lutego 2019

    Nie słyszałam o tej książce. Ciekawa jestem zakończenia tej książki. Czy dziewczyna jednak wybierze własne szczęście czy będzie wolała sprawić przyjemność ciotce. Jak tylko nadrobie moje ksiązkowe zaległości to z chęcią ją przeczytam w wolnej chwili 🙂

  11. Odpowiedz

    Monika Kilijańska

    11 lutego 2019

    Czwarta Strona ma całkiem ciekawe pozycje, ale nie wiem czy po tą sięgnę.

  12. Odpowiedz

    Marlena H.

    11 lutego 2019

    Okładka książki przed świętami “błysnęła” mi w Empiku. I chyba po nią wrócę tym bardziej, że jest teraz w niższej cenie. Myślę że na zbliżające się Walentynki będzie w sam raz choć nie ukrywam, że myślałam o niej wcześniej.

  13. Odpowiedz

    august

    11 lutego 2019

    Ta książka opisuje samo życie. Zaciekawiła mnie.

  14. Odpowiedz

    Bookendorfina Izabela Pycio

    11 lutego 2019

    Czasem potrzeba ciepłych i optymistycznych nut, które zmienią bieg naszych myśli, oderwą od problemów codzienności. Książka niekoniecznie dla mnie, ale kto wie? 😉

  15. Odpowiedz

    Books My Love

    11 lutego 2019

    nie zgodzę się ze stwierdzeniem, że “Uwierz w miłość, Calineczko” to klimat walentynkowy. Zdecydowanie świąteczny choć nie powiem w powieści znajdziemy głównie tematykę romantyczną 🙂

  16. Odpowiedz

    Drusilla

    11 lutego 2019

    Brzmi odprężająco. Jeszcze nie miałam styczności z pisarką, ale chyba dam jej szansę 🙂

Leave a comment

Ostatnie Recenzje

Dom w Riverton – Kate Morton

Odjechane jednorożce 

SPY X FAMILY ♥ TOMY #07 – #10

Not Cinderella’s Type

Najpopularniejsze Opowiadania


  • Akademia

    Akademia

    Nie miałam ochoty tu być. Nigdy nie chciałam znaleźć się w tej szkole, ale mój ojciec miał na ten temat inne zdanie. Akademia wojskowa, według …Czytaj dalej »
  • Córka Demona

    Córka Demona

    Gabriela nie bawiła się dobrze. Wieczór okazał się kompletną porażką. Jarek z którym tutaj przyszła pewnie teraz wymiotował gdzieś w kącie. Czemu właściwie się z …Czytaj dalej »
  • Deja Vu

    Deja Vu

    Rozdział I Czuł jej strach. Wiedział, że to jego się bała. Dobrze. Tak właśnie powinno być. Siedziała na otomanie, w białej, sięgającej ziemi, koszuli nocnej. …Czytaj dalej »
  • Broken Visions

    Broken Visions

    Zbliżała się wiosna, czas kwitnących wiśni, ale w tym roku było wyjątkowo chłodno i deszczowo. Sayuri odnosiła wrażenie, że to najgorszy dzień jej życia. Właściwie, …Czytaj dalej »
  • Muzyka Duszy

    Muzyka Duszy

    Królestwo Hanaji Dannae wtuliła twarz w dłonie cicho łkając. Złote włosy, które sięgały jej niemal bioder, falistą kaskadą opadały teraz na skuloną postać, niczym kurtyna …Czytaj dalej »
  • Black & White

    Black & White

    Nastały ciężkie czasy. Z powodu globalnego ochłodzenia, które rozpoczęło się około 2030 roku ludzie zaczęli głodować. Na Ziemi wyczerpało się większość źródeł energii. W 2045 …Czytaj dalej »
  • Jak w Bajce

    Jak w Bajce

    Stałam przed budynkiem mojej nowej szkoły. Był środek marca, a ja dopiero teraz miałam zacząć drugi semestr. Liceum imienia świętego Franciszka samo w sobie nie …Czytaj dalej »