Świąteczny dyżur

Większość ludzi nie pracuje podczas Świąt Bożego Narodzenia. Są jednak takie zawody, których przedstawiciele są niezbędni i nie mogą świętować wspólnie z rodziną. Należą do nich różnego rodzaju służby porządkowe i oczywiście lekarze. 

Praca w święta to takie nieszczęście, że łatwo zapomnieć o ile gorzej, muszą czuć się wtedy pacjenci. 

O czym jest książka?

Adam Kay był lekarzem, ale zrezygnował z zawodu i został pisarzem komediowym. Sławę zdobył dzięki książce ze szpitalnymi anegdotami „Będzie bolało”. Z racji żydowskich korzeni młody lekarz zmuszany był do pracy w niemalże każde Święta Bożego Narodzenia. I tak powstała książka „Świąteczny dyżur”, w której opowiada o swoich szpitalnych przygodach i odrobinę narzeka na brytyjską służbę zdrowia.   

Moja opinia i przemyślenia

Książka pisana jest w formie pamiętnika. Pojawiają się w niej krótkie urywki, daty i osobiste przemyślenia Autora. Można z nich wywnioskować, że jest człowiekiem nieco egoistycznym, ale w gruncie rzeczy porządnym i o dobrym sercu. Zauważa swoje wady i mimo że z chęcią opowiada o głupocie swoich pacjentów, to również porusza kwestie wielu niesprawiedliwości, które ich dotykają i potrafi bezinteresownie wyciągnąć pomocną dłoń. 

„Świąteczny dyżur” to bardzo dobra książka. Czyta się ją szybko i z przyjemnością. Adam Key ma doskonałe poczucie humoru, lekkie pióro i talent do tego, by zainteresować czytelnika. Myślę, że w pisaniu nareszcie odnalazł swoje powołanie. Natomiast związane z funkcjonowaniem służby zdrowia absurdy z pewnością są warte opisania. 

Taka książka to niezwykle miła alternatywa dla standardowych, świątecznych powieści obyczajowych. Ponieważ podzielona jest na naprawdę krótkie podrozdziały (anegdoty mieszczą się dosłownie na jednej, dwóch stronach), to można czytać ją przed świętami, podczas gorączki przygotowań i wspólnie z nią załapać oddech i rozkoszować się nawet kilkuminutową chwilą wytchnienia. 

Podsumowanie

„Świąteczny dyżur” to ciekawa, pełna humoru, ale również i wartościowych przemyśleń książka. Jestem bardzo zadowolona, że trafiła w moje ręce i miałam okazję ją przeczytać. Bardzo miło spędziłam przy niej czas, choć muszę przyznać, że niejednokrotnie współczułam zarówno pacjentom, jak i lekarzom. Samotne święta w pracy, nie znajdują się chyba na niczyjej liście stu rzeczy do zrobienia przed śmiercią. 

Dziękuję!