Scarlet – Marissa Meyer

Date
kwi, 11, 2018

„Scarlet” jest drugim, po „Cinder”, tomem „Sagi Księżycowej”, w której, jak łatwo się domyślić, części cyklu nazywane są od imion głównych, występujących w nich bohaterek. To cudowna, baśniowa, ale jednocześnie mroczna opowieść o pełnym niebezpieczeństw świecie przyszłości, w którym widmo zarazy i wojny jest nieustannie przed ludzkimi oczami.

Do tej pory czytelnicy znali jedynie niepełne, zaledwie dwutomowe wydanie sagi, które ukazało się nakładem wydawnictwa Egmont. Teraz jednak serię wznowiło wydawnictwo Papierowy Księżyc. Wydanie jest nie byle jakie. Książki posiadają twarde oprawy, stonowaną grafikę i urokliwe wnętrze. Osobiście nie mogę się już doczekać trzeciej części, która w języku polskim ukaże się po raz pierwszy.

Pewnego dnia babcia Scarlet po prostu znika, nie zabierając ze sobą jednak żadnych rzeczy, za to zostawiając swój chip identyfikacyjny, by nie można było jej śledzić. Wbrew temu, co twierdzi policja, dziewczyna jest przekonana, że jej babcia z jakiegoś nieokreślonego bliżej powodu została porwana. Kochająca wnuczka zrobi wszystko i nie zawaha się przed niczym, by tylko ją uratować. Pomoc natomiast znajduje w najbardziej nieoczekiwanym miejscu – towarzyszem jej podróży staje się Wilk – bohater walk, które nie mają zasad.

Cinder ucieka z cesarskiego więzienia. Przez przypadek jednak wpada do celi, która miała być pusta, a jest zajmowana przez innego więźnia. Dziewczyna nie ma wyjścia, musi zabrać kapitana Thorna ze sobą, zwłaszcza że młodzieniec deklaruje, iż jest w posiadaniu ukrytego gdzieś w mieście statku kosmicznego. Ponieważ w jego kryminalnej kartotece Cinder nie znajduje nic specjalnie złego (oczywiście poza dużą ilością oszustw i kradzieży), dziewczyna postanawia mu zaufać i od tej pory uciekają razem.

Również druga część powieści wywarła na mnie ogromnie pozytywne wrażenie i już nie mogę doczekać się trzeciego tomu. Bardzo chciałabym wiedzieć, co wydarzy się dalej i jak potoczą się losy bohaterów. Wykreowany przez Marissę Meyer świat jest bardzo żywy i realistyczny. Zawiera również mnóstwo elementów baśniowej fantastyki. Wiele rzeczy w nim przeraża, ale równie sporo napawa nadzieją – choćby na to, że drzemiące w ludziach dobro jest w stanie przezwyciężyć wszystko.

Bohaterowie w powieści są cudowni, choć tym razem Scarlet lekko mnie irytowała. Jest zupełnym przeciwieństwem Cinder niemalże pod każdym względem. Określiłabym ją jako żywiołową, głupiutką i naiwną. Spotkanie z nią było dość ciekawym doświadczeniem. Przez większą część książki zachowywała się naprawdę lekkomyślnie. Choć zapewne takie właśnie było fabularne założenie autorki.

Świat przedstawiony został barwnie i szczegółowo, a znajdują się w nim rzeczy niewyobrażalne. Postęp techniczny jest zaskakujący. Androidy, statki kosmiczne, awiary, to elementy życia codziennego. Również medycyna poszła naprzód – ludzie zbyt ciężko ranni po wypadkach, by przeżyć stają się cyborgami, w ich ciała wszczepiane są wysokiej technologii urządzenia, funkcjonujące równie dobrze (lub nawet lepiej) co utracone narządy czy kończyny. Również na Księżycu żyje rasa Lunarów, których królowa bezustannie straszy Ziemian wizją wojny. Jej oddziały są genetycznie zmutowane i absolutnie posłuszne swoim dowódcą. To o czym napisałam to tylko drobny ułamek składających się w całość elementów. Cała historia jest pełna niezwykłych pomysłów, które współgrają ze sobą we wręcz idealny sposób, na każdym kroku coraz bardziej zaskakując czytelnika.

„Saga Księżycowa: Scarlet” to baśniowa, mroczna opowieść – pełna barw i tajemnic. Motyw zaginionej księżniczki może niczym nowym nie jest, ale na tle tego co stworzyła Marissa Meyer prezentuje się w idealny wręcz sposób. Cykl ten bardzo szybko awansował na jeden z moich ulubionych i zamierzam do niego jeszcze niejednokrotnie wracać. Powieść czyta się niesamowicie szybko, lekko i przyjemnie. Jest to historia porywająca, od której naprawdę trudno się oderwać. Czuję się po prostu oczarowana i myślę, że większość osób, które po książkę sięgną, zrozumie, co tak bardzo mnie w niej urzekło.

Dziękuję!

Vicky

Trochę nieśmiała, zawsze odrobinę rozkojarzona i najczęściej w czymś głęboko zaczytana. Kocha fantastykę i kulturę Japonii. Z zamiłowaniem tworzy opowiadania i irytuje otaczających ją ludzi. Oprócz bloga (przez zupełny przypadek) prowadzi portale PapieroweMotyle, DuzeKa oraz Secretum. Ps. Nie zapomnij zostawić swojego linka w komentarzu, żebym również mogła odwiedzić Twoją stronę!

3 komentarze

  1. Odpowiedz

    Drusilla

    11 kwietnia 2018

    Cudowna seria! Ogromnie się cieszę, że pojawią się u nas kolejne części 🙂

  2. Odpowiedz

    paulina

    12 kwietnia 2018

    Fabuła wygląda na wciągającą 🙂 Jednak ja chyba nie przepadam do końca za kilku tomowymi dziełami, może oprócz ,,Gry o tron”. Jednak wielbiciele sagi na pewno bardzo się uczeszą z wydania kolejnej książki z cyklu.

  3. Odpowiedz

    Michał Kucharski

    13 kwietnia 2018

    Bardzo dużo dobrego słyszałem o tej książce i muszę przeczytać w końcu 🙂

Leave a comment

Najnowsze Patronaty


  • nevermore
  • Fragile Heart
  • Wiedźmy Kijowa

Ostatnie Recenzje

Największy blef to jedna z najbardziej udanych książek o pokerze

Dobble

Yuri to moja praca! ♥ TOMY #01 – #02

Not Cinderella’s Type

Najpopularniejsze Opowiadania


  • Black & White

    Black & White

    Nastały ciężkie czasy. Z powodu globalnego ochłodzenia, które rozpoczęło się około 2030 roku ludzie zaczęli głodować. Na Ziemi wyczerpało się większość źródeł energii. W 2045 …Czytaj dalej »
  • Pieśń Księżyca

    Pieśń Księżyca

    Na niebie jasno świeciło słońce. Nie zasnuwały go żadne chmury, dzięki czemu widać było aż pięć z siedmiu księżyców Dareshi. Niewielu śmiałków zapuszczało się tak …Czytaj dalej »
  • Jak w Bajce

    Jak w Bajce

    Stałam przed budynkiem mojej nowej szkoły. Był środek marca, a ja dopiero teraz miałam zacząć drugi semestr. Liceum imienia świętego Franciszka samo w sobie nie …Czytaj dalej »
  • Akademia

    Akademia

    Nie miałam ochoty tu być. Nigdy nie chciałam znaleźć się w tej szkole, ale mój ojciec miał na ten temat inne zdanie. Akademia wojskowa, według …Czytaj dalej »
  • Muzyka Duszy

    Muzyka Duszy

    Królestwo Hanaji Dannae wtuliła twarz w dłonie cicho łkając. Złote włosy, które sięgały jej niemal bioder, falistą kaskadą opadały teraz na skuloną postać, niczym kurtyna …Czytaj dalej »
  • Córka Demona

    Córka Demona

    Gabriela nie bawiła się dobrze. Wieczór okazał się kompletną porażką. Jarek z którym tutaj przyszła pewnie teraz wymiotował gdzieś w kącie. Czemu właściwie się z …Czytaj dalej »
  • Kropla Łez

    Kropla Łez

    Siedziałam skulona na podłodze, w rogu pokoju. Plecami opierałam się o zimną ścianę. Czułam się tak cholernie samotna, jak nigdy dotąd. Przez całe swoje życie …Czytaj dalej »