Puste jest piekło – Elly Griffiths

Puste jest piekło

„Puste jest piekło” autorstwa Elly Griffiths to powieść, która zdobyła uznanie i została uhonorowana prestiżowymi nagrodami, w tym Edgar Allan Poe Award. Książka została także wybrana kryminałem roku przez brytyjski dziennik „The Times”, a sama Autorka, nominowana do nagrody Gold Dagger. Myślę, że naprawdę trudno jest oprzeć się tak uznanemu tytułowi. Z dzisiejszego wpisu dowiecie się, jakie wywarł na mnie wrażenie. 

Zarys fabuły

„Puste jest piekło” to kryminalna powieść, która zabiera czytelnika w świat, gdzie granica między fikcją a rzeczywistością zaczyna się zacierać. Główną bohaterką jest Clare Cassidy, nauczycielka angielskiego, która traci przyjaciółkę Ellę w makabrycznych okolicznościach. Clare i Ella niedawno się pokłóciły, a obok ciała zamordowanej kobiety zostaje znaleziony fragment tekstu z opowiadania „Nieznajomy”, autorstwa pisarza specjalizującego się w gotyckiej prozie. Co gorsza, miejsce zbrodni wygląda dokładnie tak, jak to opisane w jednym z jego opowiadań.

Moja opinia i przemyślenia

Elly Griffiths w „Puste jest piekło” zgrabnie bawi się konwencją powieści gotyckiej, przenosząc ją do współczesności. Jednak, mimo że autorka wplata elementy z wiktoriańskiego horroru w opowieść osadzoną w świecie smartfonów i komputerów, udaje jej się zachować atmosferę tajemnicy i grozy. To interesujące połączenie tradycji z nowoczesnością sprawia, że powieść wydaje się oryginalna i wciągająca. Intryga kryminalna jest dobrze skonstruowana, choć nie jest może niezwykle skomplikowana. To jednak nie jest wada, ponieważ książka skupia się również na zagadkowej atmosferze i psychologicznym napięciu. Współczesna szkoła z bogatą historią staje się tłem dla wydarzeń, które wydają się zakorzenione w przeszłości. Autorka ukazuje zagmatwane relacje między bohaterami, a główna bohaterka, Clare, staje się zarówno detektywem, jak i potencjalną ofiarą.

Elly Griffiths umiejętnie używa elementów klasycznych opowiadań grozy, wprowadzając je w kontekst współczesnego kryminału. Narracja z kilku różnych perspektyw dodaje głębi fabule i pozwala czytelnikowi lepiej poznać różne strony historii. Możemy śledzić dochodzenie prowadzone przez sierżanta Kaur, a także spojrzeć na wydarzenia z perspektywy Clare i innych postaci. Całość natomiast napisana została w barwnym, ale lekkim stylu, także książkę bardzo przyjmie się czyta. 

Podsumowanie

„Puste jest piekło” to ciekawa powieść kryminalna, która przyciąga swoją oryginalnością i tajemniczą atmosferą. Elly Griffiths umiejętnie łączy tradycyjne elementy literatury gotyckiej z nowoczesnym kryminałem, tworząc interesujący mikroklimat. Choć intryga może wydawać się nieco prostsza niż w niektórych innych kryminałach, to towarzyszące jej psychologiczne napięcie i mroczna atmosfera dopełniają dzieła, sprawiając, że tak naprawdę ma ona znacznie mniejsze znaczenie, niż towarzyszący jej klimat. Dla miłośników klasycznych opowieści grozy i kryminałów z wyjątkowym klimatem, „Puste jest piekło” może stanowić fascynującą lekturę. 

Egzemplarz recenzencki otrzymałam od wydawcy.