121 Łez

Niedawno pisałam na blogu o reportażu spod pióra Renaty Kim „Dlaczego nikt nie widzi, że umieram”. Przedstawione w nim sytuacje były nie do uwierzenia. Jakim cudem ofiara może trwać przy swoim prześladowcy, wmawiając sobie, że bardzo go kocha i błagając wręcz o jakiekolwiek uznanie? Taką właśnie bohaterkę, jak osoby opisane w tym reportażu, wykreowała w swojej książce „121 łez” I.M. Darkss. 

Zarys fabuły

Emily jest zakochana, ale jej ukochany wmawia kobiecie, że ta nie zasługuje na jego miłość. Manipuluje nią na każdym kroku, a ona wciąż tkwi w toksycznym związku, nie tylko nie mogąc, ale i nie chcąc się z niego wyzwolić. Gdy sprawy wędrują za daleko, Emily pragnie tylko jednego – by to wszystko wreszcie się skończyło. Jednak w momencie, kiedy niemal udaje jej się popełnić samobójstwo, ratuje ją tajemniczy nieznajomy. Jak dalej potoczy się ta historia? 

Moja opinia i przemyślenia

Książka jest mocna i bardzo mroczna, a mimo to czyta się ją błyskawicznie i z zaskakującą wręcz lekkością. Lekturze towarzyszy całe morze przeróżnych emocji. Pisarce z pewnością nie można odmówić talentu. W doskonały sposób udało się jej wpłynąć na czytelnika i sprawić, by przeżywał wszystko wspólnie z bohaterami. 

Deks i Derek – moim zdaniem tak się nie robi. To znaczy, nie wymyśla się podobnie brzmiących imion dla dwóch, istotnych dla fabuły bohaterów. Jest to nieco niewygodne i uważam, że stanowi drobny mankament powieści. Szczególnie dla osób, które praktykują metody szybkiego czytania. 

Kreacja bohaterów pojawiających się w powieści jest wyśmienita. Pierwsze skrzypce gra oczywiście Emily, której sylwetka została zarysowana niezwykle wyraziście, z dbałością o szczegóły (również z psychologicznego punktu widzenia). Zaraz po niej moją uwagę przyciągnął Derek, postać empatyczna, ale przede wszystkim konsekwentna w swoim działaniu i nieprzekoloryzowana. Bohaterowie drugoplanowi również mają w książce swoje role, a ich charakterystyka jest wspaniale opisana. 

Podsumowanie

„121 łez” I.M. Darkss to doskonała, przejmująca książka, której lekturę polecam wszelkim wielbicielkom romansów i historii nieco bardziej psychologicznych. Myślę, że czytanie takiej powieści bez trudu odciągnie naszą uwagę od codziennych spraw. Zagłębiając się w lekturę, czytelnik zaczyna żyć życiem bohaterów, zupełnie zapominając o swoich własnych problemach. Powieść gorąco polecam, „121 łez” to naprawdę świetna i niebanalna książka. 

Dziękuję!