Wampirzyca Karin

Wampirzyca Karin

Scenariusz: Yuna Kagesaki
Rysunek: Yuna Kagesaki
Tłumaczenie: Aleksandra Watanuki

Opis z tyłu okładki: Karin to czarna owca w wampirzej rodzinie. Jest bowiem wampirem który co pewien czas musi pozbyć się swojej krwi zamiast wysysać ja z ludzi. Kiedy do jej szkoły trafia Kenta Usui dziewczynka nie potrafi być wobec niego obojętna. Chłopiec, nieświadomy tego że Karin jest wampirzycą, próbuje odkryć przyczynę jej dziwnych zachowań. Jedynie Anju, mroczna siostra Karin za pomocą magii utrzymuje wampirzą naturę ich obu w tajemnicy.

Moja recenzja: Kiedy zobaczyłam książeczkę w Empiku podchodziłam do niej bardzo sceptycznie, opis z tyłu okładki też mnie specjalnie nie zachęcił, jednak zakupu ani trochę nie żałuję! Manga jest napisana z humorem,  Polskie tłumaczenie momentami trochę mnie gryzło (“cześcik” dla przykładu), ale dało się je przeboleć. Karin nie zachowuje się tak strasznie idiotycznie jak często robią to mangowe bohaterki. Kreska jest urokliwa, a klimat Burtonowy – czyli coś zupełnie dla mnie. Dodatkowo “bajeczka” bardzo szybko robi się nie dla dzieci i porusza naprawdę poważne, często spotykane w Japonii problemy. Do tego dużą przyjemność sprawiło mi czytanie wstawek autorki komiksu, obrazujących jej perypetie z całą serią. Szczerze polecam.

Karin: Główna bohaterka, lat 15, czarna owca w rodzinie wampirów, które wyemigrowały 200 lat wcześniej do Japonii. Urocza, troskliwa i śmieszna.

Kenta: Nowy uczeń, lat 15, który poznaje tajemnicę Karin. On też ma swoją własną.

Anju: Młodsza siostrzyczka Karin, lat 11, wyjątkowo uzdolniona jeżeli chodzi o wykorzystywanie “magii” wampirów. Moja ulubiona postać. Kolekcjonuje lalki, w których zaklęte są dusze złoczyńców (na przykład seryjnych morderców). Nawet jej ubiór jest niecodzienny, zawsze wkłada na siebie Wiktoriańskie suknie.

Ren: Starszy brat Karin, lat 21. Wredny, arogancki, krnąbrny, a do tego kobieciarz, czyli tutaj podział się cały ten urok którego wyraźnie brakuje Kencie.