Tylko matka

Ludzka psychika jest niezwykle skomplikowaną rzeczą. Nigdy nie wiemy na pewno, jak zachowalibyśmy się w danej sytuacji, dopóki się nam ona nie przytrafi. Elisabeth Carpenter w wiarygodny sposób maluje słowem portret matki,  której ukochany syn trafił do więzienia z etykietą mordercy. 

Zarys fabuły

Syn Ericy Wright został skazany za morderstwo i spędził w więzieniu siedemnaście długich lat. Ona jednak, mimo dowodów zbrodni, które znalazła w swoim mieszkaniu i skrzętnie ukryła, wciąż wierzy w jego niewinność. Skrywając ból, cierpliwie znosi szykanowanie sąsiadów, napisy na ścianach swojego domu, fekalia i wyzwiska. Nie przeprowadziła się w inne miejsce, nie uciekła, by móc wspierać syna i odwiedzać go w więzieniu. Czy, jednak gdy mężczyzna wróci wreszcie do domu, będzie tym samym człowiekiem? I czy intuicja matki faktycznie się w tym przypadku nie myli? 

Moja opinia i przemyślenia

Książka pisana jest z dwóch punktów widzenia: Ericy, matki skazanego za morderstwo Craiga oraz Luke, dziennikarza, który przed laty zajmował się ich sprawą. Czasami też pojawiają się rozdziały z punktu widzenia innych bohaterów, są to jednak króciutkie urywki w fabule. Dzięki takim zabiegom czytelnik może podejść obiektywnie do opowiadanej mu historii. Elisabeth Carpenter gra na uczuciach osób czytających jej powieść i robi to z wprawą prawdziwego wirtuoza. 

Powieść to typowy thriller psychologiczny. Jest ciekawa i rozbudowana. Do samego końca nie wiadomo co się wydarzy. Elisabeth Carpenter ma lekkie pióro i doskonałe pojęcie o tym, jak ustalać reguły gry. Jestem pod wrażeniem jej pomysłów, umiejętności i zrozumienia pewnych ludzkich zachowań. Tak jak chciała tego Autorka, od samego początku czytelnik współczuje Erice i chce wraz z nią wierzyć w niewinność jej syna. Jednak przeczy to zdrowemu rozsądkowi, gdyż za jego winą przemawia cała masa dowodów.  

Podsumowanie

„Tylko matka” to niezwykle wciągający thriller psychologiczny. Historia została doskonale opowiedziana, towarzyszy jej mroczny klimat i wiele wątpliwości. Czyta się ją z zapartym tchem. Z pewnością nie jest to ostatnia książka, jaką przeczytam spod pióra Elisabeth Carpenter. Polecam wszystkim czytelnikom lubiących zgłębiać tajemnice ludzkiej psychiki. Autorka powieści cierpienie, wiarę i poświęcenia matki opisała niezwykle zgrabnie, wiarygodnie i z dbałością o najdrobniejsze szczegóły.

Dziękuję!

Przeczytaj również:

Szeptacz – Alex North

Noc, kiedy umarła – Jenny Blackhurst