Smocza Dolina

Przy takiej mnogości ofert na rynku niezwykle trudno jest wymyślić oryginalną grę dla maluchów. Johannes Berger oraz Julien Gupta postawili na współpracę drużynową. Stworzyli „Smoczą Dolinę”, kooperacyjną grę dla najmłodszych, zręcznych adeptów magii. 

Wiek: 6+

Liczba graczy: 2-4 osób

Czas rozgrywki: ok. 20 minut

Cel i fabuła

Młode smoczki przyleciały do zaczarowanego lasu by zagrać z czarodziejątkami w ognistą piłkę. Jednak czarnoksiężnik Razandar nie pozwala na takie mecze, bojąc się o bezpieczeństwo swojej pięknej wieży. Dzieciaki bawią się więc pod jego nieobecność. Gdy jednak Razandar wraca z wioski magów dzieci muszą zrobić wszystko by smoczątka znalazły się z powrotem w Smoczej Dolinie. Skoro rozbrykane maluchy nie chcą wracać same, trzeba będzie użyć odrobiny magii… Celem gry jest przeniesienie za pomocą magicznych różdżek wszystkich smoczków z powrotem do pudełka. Trzeba to zrobić zanim wróci czarnoksiężnik. Gra jest zespołowa, więc jej uczestnicy wspólnie wygrywają lub przegrywają.

Strona wizualna

Gra jest bardzo pomysłowa. Posiada kolorową, baśniową szatę graficzną i urokliwe rysunki. By stworzyć trójwymiarową dolinę użyte zostało pudełko. Przestrzenna jest również wieża czarnoksiężnika. Smoczątka wykonane zostały z drewna, tak samo jak i ognista piłka. Do tego dodane zostały tekturowe drzewa, plansza, drewniane różdżki różnej grubości oraz płócienny woreczek. To wszystko sprawia, że gra wygląda naprawdę atrakcyjnie, zwłaszcza w oczach dzieci.

Przygotowanie

Wewnątrz pudełka umieszcza się planszę Smoczej Doliny, która jest początkiem makiety. Następnie umocowuje się w niej drzewo, skałę i zarośla. Planszę czarnoksiężnika układa się w odległości dwóch długości różdżek od Doliny (lub w wariancie dla najmłodszych w odległości jednej różdżki). Smoki wsypuje się do woreczka, czarnoksiężnika stawia się na planszy w obszarze wioski magów. Piłkę należy ustawić obok wieży na przeciwległym końcu planszy. Karty smoków rozdaje się graczom po równo, według instrukcji, w kombinacji zależnej od liczby graczy. Przed pierwszą rozgrywką powinno się również poćwiczyć „zaczarowany lot” (który wcale nie jest łatwy).

Przebieg rozgrywki

Gra toczy się zgodnie z kierunkiem ruchu wskazówek zegara. Rozpoczyna najmłodszy z graczy, rzucając białą kością. Zależnie od jej wyniku gracze wykonują wskazaną czynność. Gdy wypadnie smoczek, aktywny gracz losuje smoka z woreczka. Gracze, którzy posiadają jego kartę, przenoszą smoczka, za pomocą różdżek, ze szczytu wieży aż do Smoczej Doliny. Gdy jednak w trakcie podróży upadnie, jeden z nich rzuca czarną kością i przesuwa czarnoksiężnika o wskazaną liczbę pól. Gdy wypadnie mały smok z piłką należy przenieść drewienko smoka i piłki wspólnie (przytulone do siebie). Rysunek czarnoksiężnika przemieszcza go o jedno pole, zaś słońca cofa w kierunku wioski magów. Gra kończy się gdy uda się bezpiecznie przenieść wszystkie smoczątka lub gdy Razandar powróci do wieży. W wariancie dla zaawansowanych używa się dodatkowo żetonów trudności, które pokazują w jaki sposób należy wykonać dany lot.

Wrażenia

Gra posiada rozbudowaną fabułę i można do niej wymyślać przeróżne historie. Pod względem manualnym jest jednak okropnie trudna. Młodsze dzieci toczą walkę same ze sobą, by w odpowiedni sposób, za pomocą różdżki, złapać wybranego smoka. Starszym zabawa dostarczy wiele radości. Trzeba mieć naprawdę niezłą wprawę by bezbłędnie przenieść smoczka w wariancie dla zaawansowanych adeptów. To prawdziwe wyzwanie. Podoba mi się również fakt, że gra jest kooperacyjna. Wreszcie nie trzeba ze sobą rywalizować i można wspólnie stawić czoła trudnościom.

Podsumowanie

„Smocza Dolina” to niezwykle barwna gra, w której rozrywki najmłodszym dzieciom dostarczy już samo budowanie makiet. Nieco starsze również nie poczują się zawiedzione, gdy okaże się, że wykonanie powierzonego im zadania to nie lada sztuka. Myślę, że twórcy gry wpadli na oryginalny, ciekawy pomysł, który sprawdził się również w praktyce. Gra jest świetna, wywarła na mnie bardzo pozytywne wrażenie i serdecznie ją wszystkim polecam.

Egzemplarz recenzencki udostępniło wydawnictwo Rebel