Once upon a time – Anna Szafrańska 

Once upon a time

Rozdział pierwszy rozpoczęty, a do szczęśliwego zakończenia jeszcze daleko.

„One upon a time” Anny Szafrańskiej to wspaniała opowieść o miłości, która burzy mur między fikcją, a rzeczywistością. Tytuł książki, nawiązujący do tradycyjnego początku baśni, sugeruje, że prawdziwa miłość istnieje tylko na kartach powieści. Czy jednak tak jest naprawdę?

O czym jest książka? 

Maja, główna bohaterka powieści, jest bibliotekarką, która utraciła wiarę w realne „i żyli długo i szczęśliwie”. Uciekła przed własnym życiem, zanurzając się w świecie literatury. Jej postać jest fascynująco skomplikowana, to introwertyczka z trudną przeszłością emocjonalną, która staje się niewolnicą własnych lęków. Jest to bohaterka, z którą wiele czytelniczek może się utożsamiać. Jej kontrastem jest natomiast drugi z bohaterów, Kajetan, znany piłkarz, człowiek sukcesu i światowej sławy, który nosi w sobie jednak wiele tajemnic i nieprzepracowanych uczuć. Jak potoczy się ich wspólna historia? 

Moja opinia i przemyślenia

Autorce udało się stworzyć wiarygodne, trójwymiarowe postaci, które ewoluują w miarę rozwoju fabuły. Nie są one jedynie papierowymi kukiełkami, mają swoją głębie, wady, zalety i całe pokłady emocji. Bohaterowie zdecydowanie są mocną stroną powieści. Pokusiłabym się nawet o stwierdzenie, że Anna Szafrańska napisała faktycznie baśń, tylko że dodała do niej wiele elementów psychologicznych. 

Fabuła opowieści jest misternie skonstruowana, ma wiele zaskakujących zwrotów akcji. Pisarka w mistrzowski sposób gra z konwencją baśni, wprowadzając do niej nowoczesne, nierzadko brutalne elementy naszej rzeczywistości. Taka mieszanka czyni „Once upon a time” niezwykle intrygującym tytułem. Język, jakim posługuje się autorka, jest zróżnicowany. Mamy tutaj zarówno poetyckie opisy, jak i humorystyczne dialogi, które dodają lekkości całej opowieści. Szczególnie urokliwe są momenty, w których bohaterowie zderzają się ze światem celebrytów w Paryżu, to miejsce pełne blichtru, ale i fałszu, które również zostało w powieści idealnie i barwnie przedstawione. Myślę również, że zakończenie jest prawdziwym majstersztykiem –- nieoczekiwane i pobudzające apetyt na kolejny tom. Dzięki niemu czytelnik z niecierpliwością sięga po następną część cyklu.

Na zakończenie

Myślę, że „Once upon a time” to książka, która zadowoli zarówno miłośniczki powieści romantycznych, jak i czytelniczki, które szukają w literaturze głębszych przemyśleń na temat życia i miłości. Anna Szafrańska udowadnia, że miłość nie jest tylko domeną książek, ale także, że literatura może być miejscem, gdzie ukazuje ona swoje najpiękniejsze oblicza. Lekturę gorąco polecam wszystkim tym, którzy wierzą, że prawdziwe uczucia są możliwe nie tylko na kartach powieści. 

Dziękuję!

Przeczytaj również:

Nic nie rani tak jak miłość – Paige Toon