Mówili, że jestem zbyt wrażliwa

Czy miewasz czasem wrażenie, że nie pasujesz do otoczenia i niewiele osób rozumie Twoje emocje? Masz w sobie wielkie pokłady empatii, ale jest w Tobie naprawdę wiele z introwertyka? Jeżeli tak, ta książka jest właśnie dla Ciebie. 

Co znajduje się w publikacji?

Przyznam szczerze, że zupełnie nie tego się po publikacji „Mówili, że jestem zbyt wrażliwa” spodziewałam. Sądziłam, że przeczytam coś na kształt poradnika o przetrwaniu z nutami motywacyjnymi. Zamiast tego otrzymałam niezwykle osobisty, prywatny pamiętnik Federicy Bosco, w którym jest równie wiele żalu i smutku, co porad dla czytelników. Odniosłam wrażenie, że Autorka przelała w książkę wszystkie swoje emocje, a każde słowo pisała prosto z serca. 

Moja opinia i przemyślenia

Wcale nie jest mi łatwo pisać o tej książce, ponieważ nie sposób rozpatrywać jej w kategoriach „dobra – zła”, albo „ciekawa – nudna”. „Mówili, że jestem zbyt wrażliwa” to publikacja tylko i wyłącznie dla osób, które posiadają przynajmniej niektóre z wymienianych przez Autorkę cech. Myślę, że doskonale zrozumieją ją między innymi osoby introwertyczne. 

„(…) zagubieni, zmieszani, zdesperowani, zdani na łaskę i niełaskę – wolimy w końcu samotność od nieustannej konfrontacji z innymi, z której wychodzimy pokonani.”

Do mnie książka przemówiła i niejednokrotnie, podczas lektury, bardzo współczułam Autorce podłego zachowania jej najbliższego otoczenia i zupełnego nie zrozumienia, z czym się spotkali. Zresztą właśnie dlatego stworzyła tę publikację, podpierając się wiedzą z naukowych źródeł. Dlatego, by nikt inny nie musiał przechodzić tego, co ona sama. By dać dzieciom szansę na normalne dzieciństwo i zrozumienie ze strony osób dorosłych. Zresztą, myślę, że wiele osób dopiero po trzydziestce odkrywa swój prawdziwy charakter i zaczyna rozumieć własne, nastoletnie zachowanie. „Mówili, że jestem zbyt wrażliwa” to książka, która wielu osobom pomoże zrozumieć swoje wnętrze znacznie wcześniej. 

Podsumowanie

Jeżeli płaczesz nad losem psów w schronisku, ale nie ruszają Cię problemy książkowych bohaterów, a kluby i dyskoteki, to Twój drugi dom, ta publikacja zdecydowanie nie jest dla Ciebie. Myślę, że nie odnajdą się w niej również osoby mocno altruistyczne i empatyczne, ale posiadające ekstrawertyczne osobowości. One po prostu czują się dobrze wśród ludzi i w większym gronie bez trudu ładują swój poziom energii. „Mówili, że jestem zbyt wrażliwa” to idealna lektura dla osób niepewnych siebie, empatycznych, ale stroniących od kontaktów z drugim człowiekiem. To książka dla tych, którzy potrafią utożsamić się z Autorką i choć trochę skorzystać z jej przesłania. W takim wypadku lekturę zdecydowanie polecam. 

Ps. W okładce książki bez reszty się zakochałam! 

Dziękuję!