Księżniczka Incognito

Uwielbiam baśniowe historie, a taką właśnie wydała mi się powieść „Księżniczka Incognito”. Po przejrzeniu zapowiedzi z przejęciem czekałam, aż trafi w moje ręce. Okazało się, że wydawnictwo o parę miesięcy przesunęło premierę. W końcu jednak się doczekałam i mogłam zabrać się do upragnionej lektury. Czy mnie nie zawiodła? 

Zarys fabuły

Nastoletnia Lottie Pumpkin dzięki ciężkiej pracy i niezwykle rzadko przyznawanemu stypendium, dostała się do prestiżowej szkoły z internatem Rosewood Hall. W tym samym czasie do szkoły w Anglii wybiera się też księżniczka i następczyni tronu, ukrywająca się pod pseudonimem Ellie Wolf. Jedyne, o czym marzy dziewczyna, to wieść normalne, wolne od obowiązków królewskiej córki życie. Los sprawia, że dziewczęta trafiają w akademiku do jednego pokoju i… naprawdę świetnie się dogadują. To jednak będzie niosło ze sobą zupełnie niespodziewane konsekwencje. 

Moja opinia i przemyślenia

Już na samym wstępie powiem, że książka jest świetna i zdecydowanie spełniła moje oczekiwania. Zdziwił mnie jednak odrobinę wiek bohaterek, obydwie dziewczyny mają po czternaście lat. Spodziewałam się parę lat starszych postaci. Nie jest to jednak oczywiście żadną wadą, a po prostu moim prywatnym zaskoczeniem i informacją, że książka skierowana jest do młodszej młodzieży. Myślę, że spokojnie może ją przeczytać nawet dziesięciolatka. 

Fabuła wykreowana przez Connie Glynn jest prostolinijna, ale ma swoje smaczki. Niejednokrotnie potrafiła zaskoczyć drobnymi elementami. Sama powieść jest świetnie napisana i niczego jej nie brakuje. Czyta się ją niezwykle szybko i z przyjemnością. Szkoła Rosewood Hall stanowi przepiękne, barwne i klimatyczne tło. To miejsce, w którym sama chciałabym się uczyć. Bohaterowie wykreowani przez Connie Glynn są przecudowni, mienią się setkami barw i bez trudu potrafią kupić czytelnika swoim urokiem osobistym, a w przypadku Lottie też pewną nieporadnością (przy jednoczesnym braku głupoty). 

Podsumowanie

„Księżniczka Incognito” to powieść mówiąca o tym, że marzenia się spełniają, ale tylko wówczas, gdy ciężko i wytrwale na to pracujemy. Przyznam szczerze, że potrzebowałam takiej lekkiej lektury. Książkę szybko i przyjemnie się czyta, jest pełna ciepła, baśniowych motywów i doskonale wykreowanych bohaterów zarówno pierwszo-, jak i drugoplanowych. Polecam! Zdecydowanie warto się z nią zapoznać. Mam nadzieję, że wkrótce ukaże się również druga część. 

Dziękuję!

Przeczytaj również:

Akademia Pennyroyal – M.A. Larson

Akademia dobra i zła – Soman Chainani