Kronika złamanych serc

Książki dla nastolatków powinny poruszać istotne dla młodych ludzi tematy. Czy jednak istnieje coś piękniejsze i bardziej aktualnego od pierwszej miłości? Adi Alsaid w swojej powieści „Kronika złamanych serc” opowiada o bólu rozstania i rzeczach, które choć odrobinę pomagają się z nim pogodzić.

Zarys fabuły

Lu niedawno skończyła liceum i już planuje wymarzone studia. Niestety jej świat rozsypuje się na drobne kawałki, gdy zrywa z nią chłopak, twierdząc, że związek na odległość zwyczajnie nie ma sensu. Po rozstaniu Lu nie jest wstanie się do niczego zabrać, a by otrzymać stypendium, musi kontynuować pisanie. Inspiracją staje się dla niej obca para, na której punkcie dziewczyna zaczyna mieć obsesję.  

O Autorze słów kilka 

Adi Alsaid jest urodzonym w Meksyku pisarzem młodych dorosłych. Jego debiutancka powieść Let’s Get Lost była w pierwszej dziesiątce nominacji YALSA dla nastolatków w 2015 roku. Jego druga niezależna powieść, Never Always Always, została nominowana do nagrody Best Books of Kirkus 2015.

Moja opinia i przemyślenia

Książka jest dobrze napisana i niesie ze sobą pewne wartości, ale niestety pisarzowi nie udało uniknąć się dłużyzn. Miejscami powieść jest zwyczajnie nudna. Nie tego oczekuję po literaturze młodzieżowej, ponieważ, bądźmy szczerzy, nastolatkowie nie należą do grona najcierpliwszych osób świata i prędzej zniechęcą się do czytania w ogóle, niż przebrną przez nudną książkę, choćby nie wiadomo, ile niosła w sobie wartości. 

Z drugiej strony jednak to naprawdę dobrze opowiedziana historia. Jest niesztampowa i napisana z pomysłem, a występujący w niej bohaterowie są mocno i wyraziście zarysowani. Dodatkowo powieść należy do typowo obyczajowych i niezwykle realistycznych. Bez trudu można sobie wyobrazić Lu, pojawiającą się w naszym własnym życiu. W książce nie ma też zwyczajowego, towarzyszącego takim powieściom, lukru. 

Podsumowanie

„Kronika złamanych serc” to typowo młodzieżowa, przyjemna i lekka lektura. Jej Autor pokazuje młodym czytelnikom, że rozumie ich problemy i w przeciwieństwie to wielu innych dorosłych, nie zamierza ich bagatelizować. To doskonała książka na leniwe, pełne słońca dni. Myślę, że nastoletnim czytelnikom, lubiącym literaturę obyczajową lub borykającym się z podobnymi problemami, co bohaterka, ma sporą szansę przypaść do gustu. Zresztą to im właśnie jest dedykowana. 

Dziękuję!

Przeczytaj również:

Pocałunki w Nowym Jorku – Catherine Rider

Może tym razem – Kasie West