Icebreaker

Bardzo lubię od czasu do czasu przeczytać dobrą młodzieżówkę. Taką, która niesie ze sobą ponadczasowe wartości, trzyma w napięciu i wciąga od pierwszych do ostatnich stron. Czy właśnie taką lekturą okazał się tytuł „Icebreaker” spod pióra A.L. Graziadei?

Zarys fabuły

Siedemnastoletni Mickey James rozpoczyna studia na Uniwersytecie Hartlanda i trafia do uczelnianej reprezentacji hokeja, co jest jego rodzinną tradycją. Na chłopca czeka świetlana kariera, on jednak wcale nie jest pewien, czy to właśnie tą ścieżką chce podążać w życiu. Dodatkowo trafia na swojego zawziętego rywala Jaysena Caulfielda i mimo nieprzyjemnego napięcia, rodzi się między nimi również zupełnie innego rodzaju fascynacja. 

Moja opinia i przemyślenia

Książka jest lekko napisana i dobrze się ją czyta, odniosłam jednak wrażenie, że jej motywem przewodnim nie jest fabuła jako taka, a wciskane na siłę wątki spod tęczowej flagi — byleby w tej jednej, prostej młodzieżowej powieści zawrzeć ich jak najwięcej, przez co oczywiście żaden nie został porządnie opisany i jakoś głębiej rozwinięty. Przyznam, że takie podejście nieco zniechęca i naprawdę fajną historię zamienia w nieszczególnie udaną manifestację. 

Również wątek sportowy nie trzymał czytelników w napięciu. Nie jest jakoś szczególnie rozwinięty, bohaterowie od razu wykreowani są na świetnych zawodników i właściwie z góry wiadomo, jak się potoczy, a jedyna prawdziwa rywalizacja toczyła się między członkami tej samej drużyny. Jak się skończyła wiemy już z opisu na okładce. 

Muszę jednak przyznać, że samej historii nie brakuje zarówno uroczych momentów, jak i chemii między bohaterami. Gdyby to właśnie tylko na tym Autor się skupił, to sądzę, że książka podobałaby mi się znacznie bardziej. Uwielbiam czytać romanse, szczególnie te, które kończą się happy endem. „Icebreaker” to lekka młodzieżówka poruszająca nastoletnie problemy i gdyby właśnie tym pozostała, to moim zdaniem byłaby to świetna książka.

Podsumowanie

„Icebreaker” to powieść, którą czyta się szybko i z przyjemnością, ale niewiele wnosi do naszego czytelniczego świata. Motywem przewodnim książki jest romans dwóch chłopców z drużyny hokejowej, o samym sporcie jednak dowiadujemy się stosunkowo niewiele. Autor porusza w swojej historii wiele problemów, robi to jednak lakonicznie, tak samo, jak przy opisywaniu hokeja. „Icebreaker” jest więc moim zdaniem lekką, romantyczną historią, pełną dobrego humoru i uroku, ale bez głębszych wartości i polotu, a szkoda, bo tytuł miał ku temu potencjał. 

Dziękuję!

Książkę znajdziesz w dziale Bestsellery na stronie księgarni Taniaksiazka.pl

Przeczytaj również:

Dash i Lily. Czy to się uda?