Dziesięć płytkich oddechów – K.A. Tucker

Date
paź, 02, 2014

763_dziesiec-plytkich-oddechowCzy czas rzeczywiście leczy rany? Może życie staje się jedynie gorsze? Bardziej puste i samotne? Kiedy jednak jest dla kogo się starać, walczyć o zmiany, wszystko wygląda inaczej. Powieść “Dziesięć płytkich oddechów” choć bardzo smutna, daje nadzieję, że jutro może być lepiej.

Po tym jak w wypadku samochodowym giną najbliżsi Kacey ludzie, ona wraz z młodszą siostrą, zmuszona zostaje zamieszkać u wujostwa. Tam wcale nie jest im najlepiej, a Kecley robi wszystko to co najgorszego może zrobić nastolatka – picie, seks, narkotyki. Postanawia jednak, że wszystko się zmieni, gdy osiągnie pełnoletniość. Wtedy sama chce zaopiekować się siostrą i ma nadzieję poprawić ich życie oraz pogodzić się z przeszłością. Zmiany jednak będą musiały nastąpić znacznie szybciej niż jej się wydawało… Nie wszystko jednak co spotyka siostry będzie złe. Czy jednak skrzywdzone przez los i własną rodzinę dziewczęta będą potrafiły jeszcze komuś zaufać?

Rzeczywistość przedstawiona w powieści jest mroczna i brutalna. Bohaterowie walczą z przeciwnościami losu, starając się nie poddawać. Nic nie przychodzi im łatwo. Czasami naprawdę ciężko postawić się w ich sytuacji i zastanowić się jak samemu by sie wtedy zachowało. Z pewnością jednak fabuła wzbudza wiele emocji i sprzeciwu.

Kacey to bohaterka inna niż wszystkie. Odbiega od różnych stereotypów. Jest twarda i zbuntowana. Myślę, że jej kreacja była strzałem w dziesiątkę. Niewiele kobiecych postaci w literaturze zostaje przedstawiona w ten sposób. Zazwyczaj są to nieskazitelnie dobre i grzeczne panienki, które czekają na pomoc swojego wymarzonego rycerza. “Dziesięć płytkich oddechów” stanowczo wyłamuje się z tych ram. Kreacje pozostałych postaci są również barwne i ciekawe. Pisarka jednak nie stworzyła ich takich już od samego początku. Zmieniają się pod wpływem różnych wydarzeń, a ich osobowości i charaktery ewoluują wraz z biegiem akcji. Zostało to bardzo dobrze i ciekawie przedstawione.

Akcja w książce rozpędza się powoli. Nie od razu czytelników zalewa morze emocji. Trzeba na nie cierpliwie poczekać. Historia napisana została w lekkim stylu, dobrze się ją czyta. Powieść mówi o miłości, nienawiści, bólu po stracie i przebaczeniu. O tym ile człowiek jest w stanie znieść i jak to na niego wpływa. Po przeczytaniu “Dziesięciu płytkich oddechów” jestem pewna, że chcę poznać kolejną książkę spod pióra K.A. Tucker, choć osobiście wolałabym, żeby była nieco weselsza. Nie lubię gdy podczas czytania w wirze uczuć przeważa to, że jest mi tak bardzo smutno, albo dzieją się rzeczy, które moim zdaniem nie powinny się dziać. Lekturę powieści zdecydowanie jednak polecam.

Za egzemplarz recenzencki serdecznie dziękuję wydawnictwu Filia

filia

Vicky

Trochę nieśmiała, zawsze odrobinę rozkojarzona i najczęściej w czymś głęboko zaczytana. Kocha fantastykę i kulturę Japonii. Z zamiłowaniem tworzy opowiadania i irytuje otaczających ją ludzi. Oprócz bloga (przez zupełny przypadek) prowadzi portale PapieroweMotyle, DuzeKa oraz Secretum. Ps. Nie zapomnij zostawić swojego linka w komentarzu, żebym również mogła odwiedzić Twoją stronę!

2 komentarze

  1. Odpowiedz

    Zjadam Skarpety

    2 października 2014

    Od pojawienia się pierwszych recenzji ta książka nie daje mi spokoju i bardzo chcę ją przeczytać. Ten smutek mi jakoś nie przeszkadza w niej, od czasu do czasu lubię przeczytać książki o podobnym nastroju.

  2. Odpowiedz

    Natalia_Lena

    2 października 2014

    Fakt, w Dziesięciu płytkich oddechach smutku jest naprawdę sporo, ale i tak uważam, że warto :).

Leave a comment

Ostatnie Recenzje

Bałtyk, przewodnik dla dużych i małych

Dobble

Kasane ♥ TOMY #05 – #07

Not Cinderella’s Type

Najpopularniejsze Opowiadania


  • Pieśń Księżyca

    Pieśń Księżyca

    Na niebie jasno świeciło słońce. Nie zasnuwały go żadne chmury, dzięki czemu widać było aż pięć z siedmiu księżyców Dareshi. Niewielu śmiałków zapuszczało się tak …Czytaj dalej »
  • Muzyka Duszy

    Muzyka Duszy

    Królestwo Hanaji Dannae wtuliła twarz w dłonie cicho łkając. Złote włosy, które sięgały jej niemal bioder, falistą kaskadą opadały teraz na skuloną postać, niczym kurtyna …Czytaj dalej »
  • Kropla Łez

    Kropla Łez

    Siedziałam skulona na podłodze, w rogu pokoju. Plecami opierałam się o zimną ścianę. Czułam się tak cholernie samotna, jak nigdy dotąd. Przez całe swoje życie …Czytaj dalej »
  • Broken Visions

    Broken Visions

    Zbliżała się wiosna, czas kwitnących wiśni, ale w tym roku było wyjątkowo chłodno i deszczowo. Sayuri odnosiła wrażenie, że to najgorszy dzień jej życia. Właściwie, …Czytaj dalej »
  • Deja Vu

    Deja Vu

    Rozdział I Czuł jej strach. Wiedział, że to jego się bała. Dobrze. Tak właśnie powinno być. Siedziała na otomanie, w białej, sięgającej ziemi, koszuli nocnej. …Czytaj dalej »
  • Jak w Bajce

    Jak w Bajce

    Stałam przed budynkiem mojej nowej szkoły. Był środek marca, a ja dopiero teraz miałam zacząć drugi semestr. Liceum imienia świętego Franciszka samo w sobie nie …Czytaj dalej »
  • Akademia

    Akademia

    Nie miałam ochoty tu być. Nigdy nie chciałam znaleźć się w tej szkole, ale mój ojciec miał na ten temat inne zdanie. Akademia wojskowa, według …Czytaj dalej »