Córka z Genewy – Soraya Lane

Córka z Genewy

Znacie twórczość Soray’i Lane? Jeśli nie, to naprawdę warto jej znajomość nadrobić, a jeżeli tak, to myślę, że nie muszę was długo zachęcać to sięgnięcia po najnowszą książkę spod jej pióra. „Córka z Genewy” to czwarty tom cyklu „Utracone córki”, który z pewnością przypadnie do gustu wielbicielkom literatury obyczajowej z elementami romansu i tajemnicy. Seria „Utracone córki” to poruszające opowieści o miłości, stracie, rodzinnych sekretach i poszukiwaniu własnej tożsamości, rozgrywające się w malowniczych zakątkach świata. Autorka, podobnie jak w poprzednich tomach, zabiera czytelnika w podróż w czasie, splatając przeszłość z teraźniejszością w sposób, który nie pozwala oderwać się od lektury.

Zarys fabuły

Akcja „Córki z Genewy” toczy się w dwóch równoległych liniach czasowych. W latach pięćdziesiątych, nad Jeziorem Genewskim, poznajemy historię Delphine i Floriana – pary zakochanych, których uczucie staje się głównym wątkiem opowieści. Ich miłość, choć pełna pasji, musi zmierzyć się z przeciwnościami, które prowadzą do dramatycznych wyborów i kreują tajemnice skrywane przez kolejne dekady.

Z kolei we współczesnym Londynie śledzimy losy Georgii, młodej kobiety, która niespodziewanie otrzymuje pudełko z różowym szafirem. W środku znajduje wycinek z dawnej szwajcarskiej gazety. Ten tajemniczy przedmiot zmusza ją do powrotu do przeszłości i odkrycia nieznanych dotąd faktów na temat swojej rodziny. Podróż nad Jezioro Genewskie oraz spotkanie z przystojnym Lucą, dziedzicem rodzinnych tajemnic, otwierają przed Georgią drzwi do świata, który skrywa odpowiedzi na jej pytania.

Moja opinia i przemyślenia

Soraya Lane z ogromnym wyczuciem kreuje postacie, które zmagają się z trudnymi wyborami i tajemnicami z przeszłości. Zarówno Delphine, jak i Georgia to bohaterki silne i niezależne, które mimo przeciwności losu dążą do odkrycia prawdy i odnalezienia szczęścia. Pisarka świetnie balansuje między dwoma planami czasowymi, tworząc spójną i wciągającą historię, która intryguje od pierwszych stron.

Opisy malowniczych krajobrazów Szwajcarii oraz atmosfera tajemnicy wokół różowego szafiru dodają książce dodatkowego uroku. Autorka potrafi w mistrzowski sposób budować napięcie, prowadząc czytelnika przez meandry rodzinnych sekretów i emocjonalnych rozterek bohaterów. Prosto rzecz ujmując — to kolejna, świetna i pięknie napisana książka pisarki! 

Podsumowanie

Choć każda z powieści cyklu „Utracone córki” ma swoją unikalną atmosferę, ten tom wyróżnia się szczególnym klimatem, łączącym nostalgię za przeszłością z poszukiwaniem swojego „tu i teraz”. To poruszająca opowieść o miłości, stracie i nadziei, która pozostaje w pamięci na długo po zakończeniu lektury. Jeśli jesteś miłośniczką twórczości Lucindy Riley, Kate Morton czy Victorii Hislop, „Córka z Genewy” to pozycja, której nie możesz przegapić. Polecam również pozostałe książki autorki, zdecydowanie warto po nie sięgnąć!

Egzemplarz recenzencki otrzymałam od wydawcy. 

Przeczytaj również: 

Córka z Grecji – Soraya Lane