Anathema

Anatema to słowo oznaczające klątwę, wyłączenie ze społeczności, a w tym wypadku jest to również niezwykle intrygujący tytuł książki spod pióra Piotra Podgórskiego. Czy warto zagłębić się w lekturę?

Zarys fabuły

Marek urodził się na wsi, w rodzinie, która go nie chciała. Jego dzieciństwo było bardzo trudne i bolesne. Dopiero po śmierci matki chłopiec trafił do pełnego miłości domu babci. Mimo że w dorosłym życiu Marek jest człowiekiem sukcesu z dobrą pracą i cudowną rodziną, to jednak wciąż nie może zwalczyć demonów przeszłości. Nie pomoże mu nawet najlepszy terapeuta. Sam musi zmierzyć się z tym, co go trapi i tylko od niego zależy, czy z walki wyjdzie zwycięsko. 

Moja opinia i przemyślenia

Powieść napisana jest w nietypowym stylu. Historię opowiada wszechwiedzący narrator, który jednak w niezwykły sposób przenika przez wszelkie emocje bohaterów. Piotr Podgórski to jeden z tych Autorów, którzy w treść potrafią przelać coś unikalnego, charakterystycznego, czego nie znajdziemy nigdzie indziej. To bardzo rzadka i cenna umiejętność. Dodatkowo „Anathemę” mimo trudnej i ciężkiej tematyki, czyta się niezwykle szybko i z takim zaangażowaniem, że bardzo niechętnie rozstawałam się z książką. 

Myślę, że właściwie jedyną wadą powieści jest fakt, że Autor niekiedy ulega stereotypom. Przekazuje on jednak swoim czytelnikom tak wiele ważnych wartości, że na tę drobną niedogodność nie zwraca się szczególnie dużej uwagi. Każdy z nas w życiu ma swoje własne mniejsze lub większe demony, nie każdy jednak ma odwagę, by się z nimi zmierzyć. 

Podoba mi się wydanie powieści, przez które przewijają się sylwetki kruków i inne, czarnobiałe grafiki. Sama okładka urzekła mnie już od pierwszego wejrzenia. Jest nieco surrealistyczna i idealnie pasuje do pojawiających się w „Anathemie” wątków nadprzyrodzonych. 

„Motyle z podświadomości się nie materializują”.

Trudno mi jednoznacznie określić gatunek, do którego można przypisać powieść. Z pewnością jest to książka obyczajowa z wątkami nadprzyrodzonymi. Ma jednak w sobie równie wiele z powieści psychologicznej, thrillera i dramatu. To doskonale połączona, wybuchowa mieszanka, która zadowoli nawet najbardziej wybrednego czytelnika. 

Podsumowanie

„Anathema” to świetnie napisana, niezwykle porywająca opowieść, a zarazem historia, która przekazuje czytelnikom wiele cennych wartości. Nie jest to łatwa lektura, obok której można przejść obojętnie. To historia pełna emocji, które poruszają serce i umysł. Powieść, która na długo pozostaje w pamięci. 

Dziękuję!