Zaraza – Laura Thalassa

Moim ulubionym gatunkiem literackim jest lekka, często młodzieżowa fantastyka. Najczęściej po tego typu powieści sięgam bez zastanowienia. „Zaraza” autorstwa Laury Thalassa jeszcze przed premierą przyciągnęła moją uwagę. Czy jednak warto było na nią czekać?

Zarys fabuły

Na Ziemię przybyli czterej Jeźdźcy Apokalipsy: Zaraza, Wojna, Głód i Śmierć. Po krótkim czasie jednak został tylko jeden z nich, a reszta przepadła w niewyjaśnionych okolicznościach. Sam Zaraza Zwycięzca jednak wystarczył, by gnębić ludzkość i każdego spotkanego na swojej drodze człowieka skazywać na powolną, bolesną śmierć. Nikt nie wie, w jaki sposób go powstrzymać i czy w ogóle jest to możliwe. 

Moja opinia i przemyślenia

Założenie fabularne powieści jest naprawdę absurdalne, a mimo to jej opis skusił mnie do przeczytania. I nie żałuję, ponieważ mimo braku realizmu, książkę czyta się bardzo przyjemnie. Jest ciekawa i dobrze napisana. Z niektórych fragmentów tak zwanej grozy można się śmiać do łez, ponieważ Autorka ujęła je w pełne uroku słowa, niestety chyba niezamierzenie (a może jednak?). 

Powieść to połączenie postapo (ale bez elementów survivalu) z paranormalnym romansem. Główną bohaterką jest Sara, którą Zaraza bierze w niewolę, po tym, jak próbowała go zabić i przekonała się, że Jeździec Apokalipsy jest nieśmiertelny. Planuje z niej zrobić przykład dla innych. Pojawia się tu oczywisty motyw syndromu sztokholmskiego. Niezależnie od tego, jak zły nie byłby porywacz, to ofiara czuje do niego pociąg, powoli zaczyna się przywiązywać i dostrzegać jego pozytywne cechy. 

Laura Thalassa to prawdziwa sadystka, która z zimną krwią torturuje swoich bohaterów. Krwawe sceny zostały doskonale opisane, chociaż nie obyło się bez śmieszności i absurdalnych sytuacji. Sara jest wyraźnie niezniszczalna, bo raczej nie powinna przeżyć tego wszystkiego, co się jej stało. Gdyby nie te elementy, książka byłaby świetnym romansem paranormalnym, a tak ciężko określić czym właściwie jest ta historia. Jedno jednak wiem na pewno. Z przyjemnością sięgnę po „Wojnę”, której zapowiedź pojawiła się w epilogu „Zarazy”. 

Podsumowanie

Nie dajcie się zwieść negatywnym opiniom na temat „Zarazy”. Jeżeli szukacie wciągającej, oryginalnej historii, to śmiało sięgajcie po ten tytuł. Ostrzegam jednak, że powieść nie jest młodzieżówką. Pojawiają się w niej zarówno brutalne sceny, jak i erotyka. Książkę, mimo jej wyraźnych niedociągnięć, czyta się wyśmienicie. Pochłonęła mnie od pierwszej do ostatniej strony. 

Dziękuję!

https://www.jakkupowac.pl/ksiazki/