Zacisze Gosi – Katarzyna Michalak

Date
cze, 19, 2014

Michalak_ZaciszeGosi_500pcx“Zacisze Gosi” jest kontynuacją “Ogrodu Kamili”. Następną natomiast częścią “Kwiatowej serii” będzie “Przystań Julii”. Kamila ma swój wymarzony dom i różany ogród, oraz pracę którą pokochała. Odnalazła również ojca. Jedyne co jej jeszcze doskwiera, to fakt, że ukochany z powodu szoku powypadkowego stracił wzrok, a teraz, w bardzo drogiej i prestiżowej klinice w Szwajcarii, lekarze nie pozwalają mu się kontaktować ani z nią, ani nawet z najbliższą rodziną – wszystko dla dobra terapii.

Choć książka nosi tytuł “Zacisze Gosi”, to w dalszym ciągu jest ona przede wszystkim o Kamili, a druga bohaterka została zepchnięta nieco na drugi plan. Na ulicę Leśnych Dzwonków wprowadza sie także nowa sąsiadka – Julia, samotna kobieta odrzucona przez własną rodzinę. Mimo że wszystkie trzy bywają bardzo nieszczęśliwe i źle traktowane przez los, ze wszystkich sił starają się nawzajem wspierać.

Jeżeli wziąć pod uwagę styl, to książka jest napisana znacznie lepiej od “Ogrodu Kamili”. Historia jest pełniejsza i pojawia się w niej jedynie dziejąca się w fabule akcja, zamiast skrawków skrótowych wypowiedzi. Powieść czyta się oczywiście równie szybko co pierwszą część. Jak wielu niedociągnięć by jej nie wypominać, to jedno jest pewne – niezaprzeczalnie wciąga.

Podczas czytania odniosłam wrażenie, że pisarka w sadystyczny sposób nienawidzi swoich bohaterów. Znęca się nad nimi na każdym kroku, wymyślając coraz to nowe kłody, które może rzucić im pod nogi. Mają wypadki, chorują na śmiertelne choroby, są wysyłani na front wojenny, gdzie ostatecznie giną (akurat na szczęście to ostatnie nie dotyczy “Kwiatowej serii”). Tu opinię mam taką samą, jak w przypadku pierwszego tomu – powieść przypomina wieloodcinkowy telewizyjny serial, a jak wiadomo mają one zarówno swoich wielbicieli jak i zagorzałych przeciwników.

Jest też w “Zaciszu Gosi” nieco tego, co w prozie pisarki zawsze najbardziej lubiłam. Mam na myśli taką magiczną baśniowość przedstawionej historii. To, że wszystko może się w niej wydarzyć, ale w tym pozytywnym akcencie. Los niesie ze sobą wystarczająco wiele przykrych zdarzeń, bym miała chcieć czytać o nich jeszcze w książkach. Nie lubię obserwować cudzego nieszczęścia, nawet gdy tym kimś jest jedynie bohater literacki. Zdecydowanie wolę “happy endy” i fabułę, która niesie ze sobą nadzieję. Mimo tego, że dzieje się źle, to jednak bohaterowie jakoś w życiu sobie radzą. Całym sercem liczę na to, że tak właśnie będzie w “Przystani Julii”.

Ponownie, “Zacisze Gosi”, to książka co do której żywię mieszane uczucia. Z jednej strony powieść szybko się czyta i bardzo wciąga, z drugiej jednak posiada kilka braków i pozostawia po sobie bardzo nieprzyjemne uczucia. Myślę jednak, że swoją przygodę z prozą pisarki w dalszym ciągu będę kontynuowała. Może jeszcze kiedyś stworzy historię, w której zakocham się tak bardzo jak w “Poczekajce” czy w zupełnie już baśniowej powieści “Lato w Jagódce”.

Za egzemplarz recenzencki serdecznie dziękuję wydawnictwu Znak

znak

Vicky

Trochę nieśmiała, zawsze odrobinę rozkojarzona i najczęściej w czymś głęboko zaczytana. Kocha fantastykę i kulturę Japonii. Z zamiłowaniem tworzy opowiadania i irytuje otaczających ją ludzi. Oprócz bloga (przez zupełny przypadek) prowadzi portale PapieroweMotyle, DuzeKa oraz Secretum. Ps. Nie zapomnij zostawić swojego linka w komentarzu, żebym również mogła odwiedzić Twoją stronę!

7 komentarzy

  1. Odpowiedz

    Weronika Z.

    20 czerwca 2014

    Ja ”Zacisze Gosi” mam na półce i niedługo zobaczę czy spodoba mi się bardziej niż kontynuacja 🙂
    Bardzo fajna recenzja!

    • Odpowiedz

      asiaadamczyk11

      31 stycznia 2017

      Mimo ze Zacisze Gosi przepełnione jest nieszczesciem i smutkiem a ja wole happy endy – ta ksiazka przypadla mi do gustu. Jest taka prawdziwa, taka życiowa i pokazuje ze los jest przewrotny i w kazdej chwili może się zmienić. Fajna pozycja na oderwanie się od rzeczywistosci.

    • Odpowiedz

      Marta

      6 lutego 2017

      “Podczas czytania odniosłam wrażenie, że pisarka w sadystyczny sposób nienawidzi swoich bohaterów.” Jak czasem słyszę historię moich dawnych znajomych, to też mam wrażenie że wali im się na głowę wszystko co możliwe … Takie życie.

  2. Odpowiedz

    CARMILLE

    20 czerwca 2014

    A kiedy jakieś opowiadanie? Bo nie ma co czytać konkretnego niestety…

    • Odpowiedz

      Vicky

      20 czerwca 2014

      Jeżeli pytasz o moją twórczość, to staram się skończyć Deja Vu i Słodycz Piekła. Chciałabym móc codziennie coś do nich dodawać, jestem jednak przez pracę mocno ograniczona czasem. Nawet weekendów nie mam wolnych.

  3. Odpowiedz

    tosiaantonina

    26 czerwca 2014

    Myślę, że kiedyś sięgnę po tą książkę 🙂

  4. Odpowiedz

    Aga

    4 stycznia 2017

    Dla mnie w tego typu powieściach najważniejsza jest akcja, lubię kiedy bohaterowie przeżywają ogromne emocje a ja razem z nimi. Czasami w życiu tak jest, że wali się cały świat, ale chodzi o to żeby się nie poddawać. Ta książka wywołała u mnie całą masę przeróżnych emocji i dlatego tak bardzo mi się podoba, byłam w stanie wczuć się w sytuację i problemy bohaterów i za to cenię Autorkę.

Leave a comment

Ostatnie Recenzje

Bałtyk, przewodnik dla dużych i małych

Dobble

Kasane ♥ TOMY #05 – #07

Not Cinderella’s Type

Najpopularniejsze Opowiadania


  • Deja Vu

    Deja Vu

    Rozdział I Czuł jej strach. Wiedział, że to jego się bała. Dobrze. Tak właśnie powinno być. Siedziała na otomanie, w białej, sięgającej ziemi, koszuli nocnej. …Czytaj dalej »
  • Jak w Bajce

    Jak w Bajce

    Stałam przed budynkiem mojej nowej szkoły. Był środek marca, a ja dopiero teraz miałam zacząć drugi semestr. Liceum imienia świętego Franciszka samo w sobie nie …Czytaj dalej »
  • Córka Demona

    Córka Demona

    Gabriela nie bawiła się dobrze. Wieczór okazał się kompletną porażką. Jarek z którym tutaj przyszła pewnie teraz wymiotował gdzieś w kącie. Czemu właściwie się z …Czytaj dalej »
  • Black & White

    Black & White

    Nastały ciężkie czasy. Z powodu globalnego ochłodzenia, które rozpoczęło się około 2030 roku ludzie zaczęli głodować. Na Ziemi wyczerpało się większość źródeł energii. W 2045 …Czytaj dalej »
  • Pieśń Księżyca

    Pieśń Księżyca

    Na niebie jasno świeciło słońce. Nie zasnuwały go żadne chmury, dzięki czemu widać było aż pięć z siedmiu księżyców Dareshi. Niewielu śmiałków zapuszczało się tak …Czytaj dalej »
  • Broken Visions

    Broken Visions

    Zbliżała się wiosna, czas kwitnących wiśni, ale w tym roku było wyjątkowo chłodno i deszczowo. Sayuri odnosiła wrażenie, że to najgorszy dzień jej życia. Właściwie, …Czytaj dalej »
  • Akademia

    Akademia

    Nie miałam ochoty tu być. Nigdy nie chciałam znaleźć się w tej szkole, ale mój ojciec miał na ten temat inne zdanie. Akademia wojskowa, według …Czytaj dalej »