Wisielcza góra

Z wielką przyjemnością zagłębiłam się w serie „Zapomniana księga” i „Żniwiarz” spod pióra polskiej pisarki, Pauliny Hendel. Po świetnej lekturze byłam przekonana, że również sięgając po nową, jednotomową powieść Autorki, która nosi tytuł „Wisielcza góra”, nie będę ani odrobinę zawiedziona. Czy i ta książka wywarła na mnie tak pozytywne wrażenie, jak poprzednie historie pisarki?

Zarys fabuły

Rodzeństwo Anka, Antek i Nastka wraz z ojcem uciekają do małego, zapomnianego przez świat miasteczka o nazwie Grobowice, by rodzinne problemy przeczekać w domu ciotek. Gdy ich tata wyjeżdża do pracy za granicę, dzieci czują się odcięte od świata, gdyż mieszkańcy Grobowic nie uznają nowoczesnej technologii, takiej jak smartfony czy komputery. Nowoprzybyli zupełnie nie potrafią wpasować się w otoczenie, a dodatkowo nie pomaga im fakt, że w miasteczku zaczynają dziać się niepokojące rzeczy. Czy mają one coś wspólnego z przyjazdem rodziny Sokołów?  

Moja opinia i przemyślenia

Paulina Hendel i tym razem ani odrobinę mnie nie zawiodła. Pisarka ma lekkie pióro i ciekawe pomysły. Swoją historię opowiada w przystępny, ale nie banalny sposób. Bohaterowie książki, mimo młodego wielu i morza towarzyszących im emocji, zachowują się rozsądnie i zrozumiale. Bez trudu można się do nich przywiązać i z przyjemnością śledzić ich przygody. 

Charaktery rodzeństwa w przyjemny sposób ze sobą kontrastują. Najstarsza, siedemnastoletnia Anka jest śmiała i pyskata, potrafi być narwana i irytująca. Za to szesnastoletni Antek jest oazą spokoju, czasami zbyt wiele myśli, ale nie brakuje mu odwagi. Ośmioletnia Nastka lubi pakować się w kłopoty, ale nie sposób jej nie polubić. Kreacje postaci udały się Paulinie Hendel wspaniale. 

Fabuła książki jest ciekawa, a akcja toczy się wartko. Bardzo podoba mi się minimalistyczna, a jednak intrygująca szata graficzna powieści. Pisarka przygotowała się do pisania na temat słowiańskich zwyczajów, bogów i demonów, dzięki czemu czujemy niesamowity klimat stworzonej przez nią historii. To zdecydowanie jedna z lepszych na rynku propozycji fantastyki w tej tematyce. 

Podsumowanie

„Wisielcza góra” to świetna, niezwykle wciągająca fantastyczna powieść dla młodzieży. Dzięki trójce bohaterów małe, senne miasteczko budzi się do życia, a czytelnik ma możliwość śledzenia wachlarza nadprzyrodzonych zdarzeń. Nie zabrakło też chwil grozy, ale i tych pełnych szczęścia momentów. Myślę, że „Wisielcza góra” to świetny tytuł, który ma w sobie wszystko to, co dobra fantastyka młodzieżowa mieć powinna. Polecam! Zdecydowanie warto go przeczytać!  

Dziękuję!

Przeczytaj również:

Piękno i Bestie. Niebezpieczne baśnie – Soman Chainani