Szczęściary – Magdalena Kordel

Szczęściary 

Czasem w życiu potrzebujemy historii, która pozwoli odpocząć od codzienności. Przypomni, co naprawdę jest ważne. Szczęściary to właśnie taka opowieść. O ludziach znających się na wylot, o rozmowach trwających do późnej nocy i o tym, że przyjaźń potrafi być najlepszym ratunkiem, gdy świat staje na głowie. Czyta się ją jak powrót do ulubionego miejsca, w którym czekają znajome twarze i kubek gorącej herbaty.

O czym jest książka

Zyta, Miłka, Pola i Łucja – cztery przyjaciółki znające się od dzieciństwa, różne jak pory roku, lecz nierozłączne. Każda z nich stoi przed innym życiowym zakrętem: zawiedzione zaufanie, konieczność zaczynania od nowa, wypalenie czy niespełnione marzenia. Tego lata ich życie wywróci się do góry nogami, ale jedno pozostanie niezmienne – przyjaźń będąca ich bezpiecznym portem. W tle przewija się cała galeria barwnych postaci, w tym babka Róża, której obecność to prawdziwy literacki rarytas.

Moja opinia i przemyślenia

Magdalena Kordel ma niezwykły talent do tworzenia historii, w których czytelnik czuje się jak w domu. Szczęściary to powieść, którą pochłania się z uśmiechem na twarzy i ciepłem w sercu. Autorka wplata w fabułę sceny, przy których trudno zachować powagę – scena z kotem w pudełku i policjantem mogłaby trafić do antologii komediowych momentów literatury. Nawet już sama szata graficzna okładki napawa przyszłego czytelnika optymizmem. 

Pod powierzchnią lekkości kryją się jednak istotne tematy: radzenie sobie z bólem po stracie, wypalenie czy odwaga w sięganiu po marzenia. Bohaterki zostały przedstawione tak, że łatwo się z nimi utożsamić. Każda czytelniczka odnajdzie w nich cząstkę siebie lub swojej przyjaciółki. Szczególnie mocno wybrzmiewa przesłanie o sile relacji – takiej, która nie ocenia, ale wspiera, potrafi potrząsnąć, kiedy trzeba, i cieszyć się każdym twoim sukcesem.

Podsumowanie

Szczęściary to idealna książka na chwile, gdy potrzebujesz nadziei i otuchy. Niezależnie od tego, czy czytasz ją w słoneczne popołudnie na tarasie, czy w jesienny wieczór przy herbacie, otrzymasz solidną dawkę ciepła, humoru i przypomnienie, że prawdziwa przyjaźń jest jednym z największych skarbów życia. To powieść, do której chce się wracać – bo w jej świecie zawsze znajdziesz miejsce, gdzie ktoś powie: „Dasz radę”.

Egzemplarz recenzencki otrzymałam od wydawcy.

Przeczytaj również:

Callas, moja rywalka – Éric-Emmanuel Schmitt