Randka pod jemiołą – Agnieszka Olejnik

Date
gru, 19, 2018

W tym roku świąteczny nastrój przyszedł do mnie bardzo wcześnie, ponieważ już na początku grudnia. Zaczęłam oglądać filmy o Świętach i sięgać po powieści w zimowym klimacie. Jedną z nich była „Randka pod jemiołą” Agineszki Olejnik. Czy książka utrzymana została w duchu świąt i czy wywarła na mnie pozytywne wrażenie?

Przez całe życie Joanna spełnia zachcianki męża. Skacze dookoła niego i stara się być żoną idealną. Gdy więc jej małżeństwo się rozpada, musi się nauczyć żyć samodzielnie i zaspakajać swoje własne potrzeby. Szczęśliwie jednak w świecie Joanny pojawiają się przyjaciele, na których zawsze może liczyć. Nawet wówczas, gdy dokonuje złych wyborów. 

Książka wydana została w ślicznej, zimowo-świątecznej szacie. Nie tylko okładka pasuje do pory roku, ale również malutkie grafiki ostrokrzewu przy każdym rozdziale, podkreślają ten klimat. Urok wydania jest nieodparty, nie pozostaje nic innego, jak tylko otworzyć książkę i czytać. 

Mimo jednoznacznego tytułu powieść nie jest typowo świąteczną historią. Bohaterce towarzyszymy przez wszystkie pory roku i z każdym miesiącem lepiej poznajemy ją i jej życie. Niektóre postacie w powieści są jednak niezwykle pozytywne i bez trudu wprowadzają czytelnika w wesoły, świąteczny nastrój. Poza tym w powieści pojawiają się szczęśliwie zbiegi okoliczności, a zamyka ją równie szczęśliwe zakończenie. Czego więcej można chcieć na Święta? 

To moja pierwsza książka spod pióra Agnieszki Olejnik, chociaż już wcześniej o pisarce słyszałam wiele dobrych słów. Powieść aż tętni od przeróżnych emocji. Wraz z główną bohaterką przeżywamy wszystkie etapy, które następują po rozbitym związku. Wspólnie z nią płaczemy i tęsknimy, ale też śmiejemy się i uczymy żyć na nowo. Jak to na tym świecie bywa, po deszczu zawsze znów wychodzi słońce. 

Jednym czego nie polubiłam w sposobie pisania pani Agnieszki Olejnik, jest zawiłość niektórych zdań. Lekki, przystępny styl, jakim cechuje się tekst, nagle zaczyna wspinać się pod górkę i to bardzo krętą ścieżką. Na szczęście takich fragmentów w książce pojawia się stosunkowo niewiele i w ogólnym rozrachunku nie utrudniają czytania. 

Podsumowując – „Randka pod jemiołą” to mądra, pełna ciepła i ważnych w życiu wartości, historia. Została napisana lekkim piórem, dzięki czemu czyta się ją niezwykle szybko i z przyjemnością. Nie jestem ani trochę rozczarowana. Takiej właśnie historii potrzebowałam, by przetrwać wszystkie przedświąteczne, niekiedy nerwowe, przygotowania. Lekturę polecam, zwłaszcza o tej porze roku. 

Dziękuję!

Vicky

Trochę nieśmiała, zawsze odrobinę rozkojarzona i najczęściej w czymś głęboko zaczytana. Kocha fantastykę i kulturę Japonii. Z zamiłowaniem tworzy opowiadania i irytuje otaczających ją ludzi. Oprócz bloga (przez zupełny przypadek) prowadzi portale PapieroweMotyle, DuzeKa oraz Secretum. Ps. Zostaw mi swój link w komentarzu, żebym również mogła odwiedzić Twoją stronę!

10 komentarzy

  1. Odpowiedz

    Kinga

    18 stycznia 2019

    Olejnik bardzo lubię 🙂

  2. Odpowiedz

    Gosia

    27 grudnia 2018

    Chcę przeczytać!

  3. Odpowiedz

    Luna Fisher

    24 grudnia 2018

    Mam ogromną ochotę przeczytać tą książkę! ❤

  4. Odpowiedz

    Natalia

    23 grudnia 2018

    Uwielbiam celebrować świąteczne nastrój i też zaczyna robić to znacznie wcześniej – na jakieś 2 tygodnie przed!

  5. Odpowiedz

    Aleksandra_B

    20 grudnia 2018

    Może jestem dziwna, ale mnie nie przekonują książki z nawiązaniem do świąt. Mają w sobie coś takiego, co mnie od nich odpycha, także chyba już wiesz, że raczej po nią nie sięgnę. Jednak ważniejsze jest to, że mile spędziłaś z nią czas.

  6. Odpowiedz

    Anka Ania

    19 grudnia 2018

    Z chęcią przeczytam! Lubię takie historie 🙂

  7. Odpowiedz

    Gosia

    19 grudnia 2018

    Mam na nią ochotę!

  8. Odpowiedz

    Marta zywicielka.pl

    19 grudnia 2018

    Nawet książki sezonowe 😉 ja zimą czytam letnie klimaty, żeby się ogrzać 😂

  9. Odpowiedz

    Karina

    19 grudnia 2018

    Tym opisem narobiłaś mi ochoty na przeczytanie jakiejś lekkiej powieści w nadchodzące święta. Taka forma wypoczynku w grudniowe wieczory to świetna sprawa! 🙂
    Pozdrowienia!

  10. Odpowiedz

    Aina

    19 grudnia 2018

    Brzmi jak typowa literatura kobieca. Tyle razu nacielam sie na ten gatunek, ze chyba sobie odpuszczę xD

Leave a Reply to Aina / Cancel Reply

Ostatnie Recenzje

Aurora: Koniec – Amie Kaufman i Jay Kristoff

Gra planszowa Gejsze 2 Herbaciarnie

Nawet jeśli rozetniesz mi usta tom #01

Moje szczęśliwe małżeństwo

Najpopularniejsze Artykuły