Od pewnego czasu Amerykę gnębi nieznana choroba. Dotyka jedynie młodych ludzi poniżej dwudziestego roku życia. Stają się oni przygnębieni, popadają w głęboką depresję, czują, że życie straciło sens. Jedynym rozwiązaniem wydaje się być samobójstwo, a one stały się w USA prawdziwą plagą. Dlatego rząd wprowadził Program. Każdy nastolatek poniżej osiemnastego roku życia jest pilnie śledzony i gdy tylko ukażą się jakiekolwiek symptomy choroby zostaje zabrany do specjalnego ośrodka, w którym kasują mu pamięć.
Brat Sloane popełnił samobójstwo, jej najlepsza przyjaciółka została zabrana przez program. Wkrótce potem zabija się także jej przyjaciel, a chłopak zaczyna chorować. Dziewczyna nie ma pojęcia co robić, wie tylko na pewno, że nie chce zatracić samej siebie i nie zamierza pozwolić by zabrał ją program. Ma zamiar walczyć z nim ze wszystkich sił.
Suzanne Young przedstawiła smutną, szarą rzeczywistość. Życie wydaje się być pozbawione radości i prosto rzecz ujmując – paskudne. Sloane i James starają się walczyć ze wszystkich sił, ale nawet oni mają swoje granice i muszą się kiedyś poddać. Najgorsze wydaje mi się być niezrozumienie i brak zaufania ze strony dorosłych, tak niezwykle powszechna rzecz nawet w realnym świecie.
Jakby to było stracić pamięć? Nie tak zupełnie, jedynie częściowo. Gdyby ktoś z naszej świadomości wymazał konkretne wydarzenia i osoby. Tak właśnie działał Program. Pomagał nastolatkom jednocześnie pozbawiając ich wolnej woli i własnej osobowości. Wielokrotnie podczas czytania zadawałam sobie pytanie o moralność takich działań, zwłaszcza, że Autorka przedstawiła inne, towarzyszące takiej formie leczenia problemy.
Powieść napisana została lekko, a wydarzenia toczą się płynnie. Nie ma tu wartkiej akcji, są za to towarzyszące Sloane przemyślenia. Czytelnik dość szybko zostaje wciągnięty w fabułę, tracąc poczucie tego co dobre, a co złe. W tym wypadku zwyczajnie nie wiadomo. Czy istnieje inna, lepsza metoda by pomóc chorującej młodzieży?
Powieść serdecznie wszystkim polecam. Jej przesłanie trafi szczególnie do młodych czytelników. Jest przejmująca i wzbudza wiele emocji. Zmusza do myślenia nad własną rzeczywistością i spojrzenia w inny sposób na otaczających nas ludzi. Do tego napisana została sprawnie, posiada świetnie wykreowanych bohaterów, a jej oryginalną fabułę poznaje się z prawdziwą przyjemnością. Niecierpliwie czekam na następną część.
Za egzemplarz recenzencki serdecznie dziękuję wydawnictwu Feeria
