O kocie w kłopocie

Mały kotek zasnął w naczepie ciężarówki, zmęczony beztroską zabawą. Teraz jest sam, głodny i nieszczęśliwy, w zupełnie obcym otoczeniu. Pomożesz mu odnaleźć drogę do domu?

Wiek: 10+

Czas gry: około 30 minut

Liczba graczy: 2-4 osób

Cel gry

Celem gry jest jak najszybsze doprowadzenie kotka do domu z jego wspomnień. 

Strona wizualna

Gra wykonana została porządnie, z dbałością o szczegóły. Jest kolorowa i ma przyjemną dla oka grafikę. Dodane do niej, puchate pionki są naprawdę rewelacyjnym pomysłem. Szczegóły zarówno na kafelkach okolicy, jak i żetonach są wyraziste i łatwo rozpoznawalne. Jedyny mankament, jaki udało mi się dostrzec, jest kolor kwiatków na klombach. Na kafelkach pojawiają się niebiesko-czerwone i niebiesko-żółte, natomiast na żetonach są tylko niebiesko-czerwone. Przy pierwszej rozgrywce może to wprawiać w konsternację, gdyż rozgrywka polega właśnie na tym, że gracze skupiają się na szczegółach.  

Przygotowanie

• Wybieramy pionek kotka.
• Rozkładamy kafelki (startowe i okolicy).
• Każdy z graczy otrzymuje po trzy żetony domu, które muszą pozostać zakryte. 
• Rozdajemy karty posiłków, które są tak naprawdę kartami ruchu (każdemu graczowi po dwa skromne i jeden pożywny). 
• Możemy rozpocząć rozgrywkę.

Przebieg rozgrywki

Gra przebiega w turach, zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Rozpoczyna gracz, który jako ostatni miał przyjemność głaskać jakiegoś kotka. W swojej turze gracz może wybrać, co będzie robił, jego opcje to szukanie domu lub posiłku. 

Gdy gracz szuka domu, może zagrać kartę i poruszyć się o  określoną na niej liczbę pól. Jeśli wejdzie na zakryty kafelek, odkrywa go. Oprócz poruszania się po wyznaczonych polach istnieje też możliwość zajrzenia do któregoś z domków. Wówczas aktualny zawodnik podaje swoje żetony domu graczowi siedzącemu po jego lewej stronie, a ten wybiera jeden zgadzający się element i go odkrywa, pozostałe żetony oddaje zakryte. Istnieje też opcja walki, która pojawia się, gdy dwa kotki staną w tym samym miejscu. 

Opcja szukania posiłku polega na dobraniu odpowiedniej ilości kart, zależnie od miejsca, na którym się stoi. Oprócz kart posiłków (ruchu) można dobrać także karty szczęścia lub pecha, których działanie zostało szczegółowo opisane zarówno w instrukcji, jak i na samych kartach. 

Gra kończy się w momencie, gdy któryś z zawodników dotrze do własnego domu, odkrywając wszystkie swoje żetony. 

Wrażenia

Gra sprawia bardzo przyjemnie wrażenie. Jej twórcy zrealizowali naprawdę fajny pomysł. To taka logiczna planszówka, w którą przez wzgląd na motyw przewodni, chętnie grały będą dzieci. Gra posiada przejrzystą instrukcję i jasno wytyczone zasady, w których nie sposób się pogubić. Wydaje mi się jednak, że sugerowany wiek graczy jest nieco przesadzony. Ja na pudełku umieściłabym cyfrę 7+. Miłym akcentem jest pewna dowolność podczas rozgrywki i losowość spowodowana różnym rozmieszczeniem kafelków (oprócz podstawowego, na końcu instrukcji, zaproponowane zostały inne ułożenia planszy). 

Podsumowanie

„O kocie w kłopocie” to niezwykle sympatyczna gra familijna, w którą można grać wciąż od nowa (tak, jak z przyjemnością podjada się smaczne ciasteczka). Rozgrywka jest przyjemna, a szukanie domków po drobnych, różniących je szczegółach ćwiczy spostrzegawczość. Grę serdecznie wszystkim polecam, szczególnie na rodzinne weekendy z planszówkami. Wśród moich młodych testerów wywołała całą masę zachwytów. 

Dziękuję!