Nevermore ⋆ Kruk – Kelly Creagh

Nevermore 

Czasami nasze sny bywają tak wyraźne i rzeczywiste, że po przebudzeniu, zastanawiamy się, czy nie są prawdziwe. Co jednak stałoby się, gdyby były? Gdyby świat snów zlał się w jedno z naszą codzienną rzeczywistością. Bo przecież nie śnią nam się jedynie marzenia, ale również koszmary…

Ci, którzy śnią w dzień, są świadomi

Wielu spraw umykających tym, którzy

Śnią tylko nocami.

~ Edgar Alan Poe

Powieść Kelly Creagh zaczyna się łagodnie i spokojnie, by pod koniec wybuchnąć niczym wielkie crescendo. Szkolne życie, zawsze aktualne problemy nastolatków. Dyktujący młodym ludziom z kim mogą się zadawać, a z kim nie, podział na grupy według subkultur i zainteresowań. Aż w końcu, codzienne życie i zwyczajne problemy zaczynają powolutku przeplatać się z niezwykłym, fantastycznym światem rodem z powieści Edgara Alana Poe czy filmów Tima Burtona. Niesamowity świat snu, który ukazuje się czytelnikowi w maleńkich fragmentach, podczas czytania mocno wtapia się w nasze umysły. Jest jak barwne malowidło, powoli rozwijane z wielkiej, tajemniczej rolki, a sama fabuła powieści, naprawdę zaskakuje.

Zarys fabuły

Książka Nevermore opowiada niezwykłą historię Isobel Lanley, popularnej i lubianej w szkole dziewczyny. Pewnego dnia nauczyciel angielskiego wyznacza w klasie zadanie, które trzeba wykonać w z góry ustalonych parach. Isobel trafia do grupy z milczącym i ponurym Varenem Nethersem o którym po szkole krążą różne dziwne i niezwykłe pogłoski. Dziewczyna jest tym faktem przerażona. Dodatkowo, jeżeli nie zaliczy zadania, zostanie wyrzucona z drużyny cheerleaderek, a „skakanie” jak to sama określa, jest jej życiową pasją. Sprawy się jeszcze bardziej komplikują, kiedy w całą sytuację wtrąca się jej zazdrosny chłopak, Brad oraz cała grupa przyjaciół z jej szkolnej paczki. Isobel sama nie wie dlaczego, ale jest gotowa poświęcić całe swoje dotychczasowe życie, by stanąć w obronie skrytego i pełnego tajemnic Varena. Wkrótce dziewczyna odkrywa, że zaczyna szukać wymówek, by móc przebywać w jego towarzystwie. Kiedy odpychają ją przyjaciele i nazbyt zaborczy chłopak, Isobel zagłębia się coraz bardziej w fantastyczny świat, który Varen stworzył na stronicach swojego notatnika, krainę, w której przerażające opowieści Edgara Alana Poe, stają się prawdziwe. Kiedy świat dziewczyny zaczyna wracać do normalności, Isobel odkrywa, że sny, tak jak i słowa, mają więcej mocy, niż mogłaby sobie kiedykolwiek wyobrazić, a najbardziej przerażająca rzeczywistość to ta, którą tworzy własny umysł. Dziewczyna wie, że musi dotrzeć do Varena, zanim pochłoną go cienie koszmarów, które sam stworzył. Od tego zależy jego życie.

Moja opinia i przemyślenia

Klimat książki jest po prostu niesamowity. Autorka potrafi trzymać czytelnika w napięciu, by ten łapczywie chłonął każde jej słowo. Rzeczy fantastyczne, nadprzyrodzone, dzieją się stopniowo i po kolei, a my, czytając i przeżywając wszystko wraz z główną bohaterką, zupełnie tak jak Isobel, nie mamy pojęcia czy to przypadkiem nie jest jeden wielki żart lub po prostu niezwykły sen. Potem, pod koniec powieści, wszystko się zmienia, a my poznajemy świat rodem z „Alicji w Krainie Czarów”.

Styl pisania Kelly Creagh jest lekki i przyjemny. Do tego autorce nie brakuje poczucia humoru. Czytając nie tylko zdawkowo się uśmiechałam, ale otwarcie i szczerze śmiałam się z niektórych zdań i sytuacji. Do tego bohaterowie są zbudowani z krwi i kości, mają pełne charaktery, własne problemy i punkt widzenia. Nie są idealni, a przez to stają się bardziej ludzcy i bliżsi czytelnikom.

Kelly Creagh, jak sama przyznaje, inspirowała się w dużej mierze twórczością Edgara Alana Poe. Oprócz historii bohaterów, na kartach powieści, poznajemy również jego losy. Dodatkowo przez całą książkę towarzyszą nam fragmenty jego wierszy i opowiadań. Jest to urozmaicenie całkiem zgrabne i przyjemne w odbiorze. Sama autorka, obok fascynacji zmarłym poetą, jest także pasjonatką kawy oraz starożytnej sztuki tańca brzucha. Postanowiła pisać dla młodzieży, ponieważ w środku czuje się ciągle nastolatką, a do jej myśli, z prośbą o opisanie, przychodzą prawie zawsze właśnie młode postacie. Jej ulubionym opowiadanie, Poego jest „William Wilson”, a wierszami „Annabel Lee”, „A Dream Within a Dream”, „Alone” i oczywiście „The Raven”. Mimo że w dzieciństwie napisała już książkę, „Nevermore” jest jej literackim debiutem. Już niedługo ma ukazać się drugi tom trylogii o Varenie „Enshadowed”.

Na zakończenie

Okładka nowego wydania różni się od poprzedniej, choć jej klimat pozostał ten sam. Fioletowe tło i ptak idealnie pasują do treści, o czym mam nadzieję, przekonacie się sami, bo naprawdę warto sięgnąć po tę pozycję. Największym minusem powieści moim zdaniem było to, że jest niedokończona. Po przeczytaniu ostatniego rozdziału oraz epilogu, pozostawia po sobie niedosyt, a jedyne co nam pozostaje, to cierpliwe czekanie na drugą część. Wielbicielom Poego, Tima Burtona i „Alicji w Krainie Czarów” powieść polecam najgoręcej, uważam jednak, że każdy czytelnik będzie mógł znaleźć w niej coś dla siebie.

PS To jeden z tych tytułów, od których zaczęłam swoją przygodę z blogosferą i mam do niego naprawę wielki sentyment. Dlatego tak bardzo cieszę się, że nowe wydanie mogło ukazać się z moim logiem na okładce.  

Dziękuję!

Przeczytaj również:

Niewidzialne życie Addie LaRue – V.E. Schwab