Niezwykłe stworzenia i tajemnicza wyspa. Tu historia miesza się z fantastyką. Stocz na arenie walkę o władzę. Na końcu pozostanie tylko jeden – Niezwyciężony Megawojownik. To on przejmie panowanie nad wyspą.
Wiek: 8+
Liczba graczy: 2-8
Czas rozgrywki: ok. 30 minut
Cel i fabuła gry
Wojownicy z legendarnej Wyspy Krańca Świata podejmują walkę o przywództwo. Biorą udział w tak zwanej „Plemiennej rozróbie”. Zwycięzca może być tylko jeden. Do walki staną: Mały Muszkieter Aramistrz, Żożoba Indiański Goblin, Bonzai Krasnoludzki Samuraj, Krakatus Orkowy Gladiator, Wygrzew Lwi Góral, Sorgo Minotaurzy Matador, Baobab Drzewiec Barbarzyńca, Spartański Smok Drakonidas.
Strona wizualna
Gra wyróżnia się spośród innych tym, że stworzona została w wersji 3D. Zamiast płaskiej planszy z pudełka, pokrywki i dodatkowych elementów budujemy okazałą arenę. To na niej walczyli będą wojownicy. Ich „pionki” zostały zrobione z twardej tektury. Każda z postaci posiada narysowany przód i tył. Opierają się natomiast na kolorowych podstawkach – ilością dostosowanych do wielkości wojownika. Do każdej postaci przynależy odpowiedniego koloru talia kart. Również pod względem graficznym gra została świetnie dopracowana – barwnie i z humorem. Dodatkowo w pudełku znaleźć można również kości do gry, całą masę przeróżnych żetonów oraz dużą ilość woreczków strunowych.
Przygotowanie gry
Gracze rozkładają arenę po czym wybierają lub losują swoich wojowników. Następnie dobierają do nich odpowiedniego koloru dwustronne żetony – życia i reputacji. Do każdej z postaci przynależny talia w odpowiednim kolorze oraz specjalne żetony zdolności i przedmiotów. Wojowników ustawia się na arenie na wybranym przez siebie polu, w kolejności od najmniejszych do największych.
Przebieg rozgrywki
Każda z postaci posiada charakterystyczne dla siebie statystyki – przykładowo mniejsze posiadają większą obronę, ale mają mniej punktów życia. Władają także specjalnymi zdolnościami – każdy wojownik innymi. Zwycięstwo rozstrzyga się w ciągu siedmiu rund. Na każdą rundę gracze muszą wybrać kartę wykonywanej przez siebie akcji. Kładą ją na stole zakrytą. Rozpoczyna gracz, który wyłożył kartę z większą inicjatywą. Jeżeli pojedynek zbyt szybko zakończy się śmiercią rywala publiczność jest niezadowolona i rzuca w zwycięzcę kamieniami, odbierając mu punkty życia. Poza zdolnościami specjalnymi ataki dzielą się na walkę wręcz i dystansową przy czym z pierwszej można korzystać tylko gdy postacie stoją na tym samym polu, a z drugiej gdy są odsunięte. By dobrze rozegrać turę pod względem taktycznym należy więc również uwzględnić w swoich planach karty ruchu. Wygrywa wojownik, który zostanie ostatni na arenie – gdy zostało ich kilku, podliczają zdobyte punkty popularności (czyli odebrane przeciwnikom punkty życia). W grze dozwolona jest gra zespołowa lub w przypadku uczestnictwa mniejszej liczby graczy, każdy może wybrać po kilku wojowników.
Podsumowanie
„Megawojownicy” to prosta i dynamiczna, a jednocześnie wymagająca strategicznego myślenia gra. Wymaga od graczy umiejętności przewidywania ruchów przeciwnika, ale również pewnej dozy szczęścia podczas rzucania kostkami. Wykonana została starannie i z dbałością o szczegóły. Posiada przyjemną, humorystyczną oprawę graficzną i sympatycznie wymyślone tło fabularne. Dostarczy wesołej rozgrywki zarówno w gronie rówieśników jak i wśród rodziny. Jej zdecydowaną zaletą jest również fakt, że w pojedynku może wziąć udział nawet do ośmiu graczy (mało która gra na to pozwala), a mimo to dwójka będzie się równie dobrze bawiła. Polecam!
Za egzemplarz recenzencki serdecznie dziękuję wydawnictwu Rebel
