Lilianna

Niedawno miałam okazję przeczytać reportaż spod pióra Renaty Kim, noszący tytuł „Dlaczego nikt nie widzi, że… umieram” poruszający temat przemocy psychologicznej. Okazuje się, że historia Lilianny, z powieści Anny Szafrańskiej mogłaby również pojawić się na łamach tej publikacji. 

Zarys fabuły

Gdy Lilianna miała siedemnaście lat, zakochała się bez pamięci. Zaszła w ciążę i wraz ze swoim chłopakiem uciekła z domu. Później jednak życie okazało się nie być sielanką, a jej ukochany okazał się kimś zupełnie innym, niż sobie wyobrażała. W toksycznym, patologicznym związku dziewczynie przyszło tkwić trzy lata i nic nie wskazywało na to, by kiedykolwiek udało się jej z niego uwolnić. Czy tak właśnie skończy się jej historia? 

Moja opinia i przemyślenia

Powieść zawiera wszystkie elementy niezbędne w dobrej obyczajówce. Jest dramatycznie, niekiedy jednak bywa też romantycznie i zabawnie. Są więzy rodzinne i całe morze emocji. Książka została ładnie napisana, przyjemnie i szybko się ją czyta. Bohaterowie mają bogate osobowości, choć przyznam, że niekiedy brakuje im elokwencji, szczególnie podczas narracji pierwszoosobowej z ich punktu widzenia. Z tego powodu niestety nie polubiłam się z Matem. 

Myślę, że książka spod pióra Anny Szafrańskiej to nie tylko romans w trudnych warunkach, ale przede wszystkim historia, która daje do myślenia. Jak wiele osób staje się ofiarami manipulacji? W ilu rodzinach pojawia się przemoc psychologiczna, ta najgorsza, bo z zewnątrz w ogóle jej nie widać. Niestety historia Lilianny jest jak najbardziej realistyczna.

Podobał mi się zabieg, który wyróżnia powieść Anny Szafrańskiej z grona innych. Jej bohaterka nie miała w życiu pecha. Sama wpakowała się w sytuację, w której się znalazła i poniosła konsekwencje swoich decyzji. W większości tego typu książek bohaterowie są perfekcyjni i to zły los zsyła na nich nieszczęścia. Często wówczas jest to tak duży pech, że aż naprawdę mało wiarygodny. 

Podsumowanie

„Lilianna” to dobrze napisany romans obyczajowy. Czyta się go szybko, choć przez wzgląd na tematykę lektura nie należy do tych najlżejszych. Myślę, że to wartościowa książka, która do czytelniczego życia wniesie coś więcej niż tylko możliwość obserwowania oczami autorki romantycznych uniesień bohaterów. Polecam wszystkim czytelniczkom lubiących literaturę obyczajową oraz oczywiście trudne romanse. 

Dziękuję!

Przeczytaj również:

Gdyby nie ty – Colleen Hoover 

Rabih znaczy wiosna – Weronika Tomala