Kwiaciarka – Anna Kasiuk

Po „Andromedę” sięgnęłam, ponieważ zainteresował mnie krótki biogram jej Autorki. Anna Kasiuk porzuciła pracę w korporacji, by zostać pełnoetatową pisarką. Mieszka w niewielkiej miejscowości pod Warszawą, na skrawku ziemi, który uczyniła swoim małym światem. Taki opis sprawia wrażenie, jakby Anna Kasiuk spełniała marzenia nie tylko swoich bohaterek, ale również i własne, a to wzbudza mój podziw i szacunek. „Kwiaciarka” to odległa o trzynaście lat kontynuacja losów bohaterów z poprzedniej książki.

Zarys fabuły

Wygląda na to, że Judyta ułożyła sobie życie. Jest właścicielką kwiaciarni o nazwie Lawendowy dzban, a kompozycje kwiatowe są jej prawdziwą pasją. Prywatne sprawy bohaterki jednak wcale nie wyglądają tak sielankowo. Gdy więc po latach znów spotyka Szymona, uczucia, które nigdy nie wygasły, budzą się na nowo. Mężczyzna z pewnością odmieni jej życie, tylko czy rzeczywiście na lepsze?

Mało tego, dziewczynka wraz z upływającym czasem nauczyła się wierzyć, że to, co los im zabrał, dając w zamian obskurne i ciasne mieszkanko, cuchnące brudem ulice miasta i ciążącą anonimowość, to prawdziwy prezent, za który powinna być wdzięczna.  

Przemyślenia i moja opinia

“Kwiaciarkę” spokojnie można czytać, w ogóle nie znając „Andromedy”, dobrze jest jednak oczywiście zacząć od początku i zrozumieć gdzie i w jaki sposób to wszystko się zaczęło. Bohaterowie powieści dojrzali, wyraźnie widać zmiany w ich charakterach, które wymalowało na nich życie. Pisarce naprawdę doskonale udało się ich wykreować. Są mocną stroną tej powieści.

Książka została napisana ładnym, plastycznych językiem. Niestety Autorce nie udało się uniknąć w fabule dłużyzn. Niekiedy nic się nie dzieje i czytelnik zaczyna się nudzić. Sytuacje jednak ratują piękne opisy florystyki i artystycznych kompozycji kwiatowych. Jestem nimi oczarowana. Widać w nich prawdziwą pasję i to wydaje mi się, że nie tylko bohaterki, a również samej pisarki. 

Bardzo lubię książki, które są tak wydane, jak „Kwiaciarka”. Treść zdobią drobne detale, umilając lekturę. Okładka jest stonowana, ale jednocześnie przyciągająca wzrok. O doskonałej korekcie i redakcji chyba w przypadku wydawnictwa Czwarta Strona w ogóle nie muszę wspominać. Nie przypominam sobie żadnej książki, w której pojawiły się ze strony wydawnictwa jakieś omsknięcia. 

Podsumowanie

Myślę, że po „Kwiaciarkę” z przyjemnością sięgną wszystkie fanki „Andromedy”. Miło jest ponownie spotkać dobrze już znanych bohaterów i poznać ich dalsze losy. Nawet jeżeli życie nie obchodziło się z nimi zbyt delikatnie. Tytuł ten polecam czytelniczkom, które lubią powieści obyczajowe z delikatnie zrysowanym wątkiem kryminalnym i postaciami, które dążą do naprawienia błędów sprzed lat.  

Dziękuję!