Jak wytresować lorda

Bycie bogatym nie zawsze oznacza szczęście. Szczególnie boleśnie doświadczają tego niektóre dzieci. Na przykład młodzi Brytyjczycy, którzy zgodnie z tradycją odsyłani są z domów do elitarnych szkół z Internatem, gdzie czeka ich znacznie więcej nieprzyjemności niż tylko rozłąka z ukochaną rodziną. 

O czym jest książka?

Chyba każdy człowiek wie, czym jest nieszczęśliwe dzieciństwo. Nie ma jednak zgody co do tego, co czyni je nieszczęśliwym. 

„Jak wytresować lorda” to szczegółowy reportaż i wspomnienia nie tylko Autora, ale również wielu innych uczniów elitarnych, brytyjskich szkół z internatem. Bicie, prześladowanie, molestowanie seksualne i zmowa milczenia. Przez taki właśnie koszmar przechodziły w szkołach małe dzieci. Ci, którzy mieli szczęście, trafiali po prostu do miejsc, w których czuli się jak w luksusowym więzieniu, dodatkowo obdarci z rodzicielskiej miłości, prędzej czy później zdając sobie sprawę z tego, że rodzina chciała się ich pozbyć z domu. Książka opowiada o rzeczach, które nigdy nie powinny się wydarzyć, a które mimo wszystko uchodziły bezkarnie. Alex Renton porusza również sprawę ludzkiej psychiki i wyparcia traumatycznych wydarzeń, co sprawiało, że rodzice posyłali swoje dzieci do miejsc, w których sami lata wcześniej przeżyli piekło. 

Moja opinia i przemyślenia

Autor książki szkołę podstawową ukończył w 1974 roku. Okazuje się jednak, że od tamtego czasu wcale nie tak wiele się zmieniło. Rodzice wciąż decydują się na wysyłanie swoich dzieci do prywatnych szkół z internatem. Nawet gdy te nie są tam już źle taktowane, jak działo się to kiedyś, to i tak tego typu zbyt wczesna rozłąka bardzo mocno odbija się na ich psychice, a trauma pozostaje przez całe życie. 

Książka jest ciekawa i poruszająca. Przeraża mnie, jak okrutny potrafi być nasz świat. Szczególnie jednak dotknął mnie inny, aktualny temat, który w publikacji został wspomniany dosłownie na marginesie. Gdy ostatecznie, po długich latach udało się wszcząć śledztwo w sprawie molestowania seksualnego i napisały o tym gazety, internauci pisali w komentarzach, że nie ma sensu odgrzebywania starych śmieci, a policja i sądy powinny zająć się aktualnymi sprawami. W dzisiejszej rzeczywistości ludzie naprawdę potrafią być pozbawieni jakiejkolwiek empatii, nie wspominając już o tym, że takie sprawy nigdy, przenigdy nie powinny uchodzić bezkarnie.  

Ogromnie cieszę się, że miałam szczęśliwe dzieciństwo i wiele osób, które kochały mnie bezgranicznie i wspierały na każdym kroku. Mam nadzieję, że takie właśnie wspomnienia będą miały również moje dzieci. Nie wyobrażam sobie, jakbym się czuła, gdyby w wieku siedmiu lat, mama postanowiła wysłać mnie do szkoły z internatem. Niezależnie od tego, jak elitarna by nie była. 

Podsumowanie

„Jak wytresować lorda” to świetnie napisany, bardzo osobisty reportaż, który przedstawia przerażające realia życia, jakiego (na szczęście) nie znamy. Warto go przeczytać, z nadzieją, że od tamtych lat nawet w szkołach z internatem wszystko diametralni się zmieniło. To bardzo dobra i niezwykle wciągająca publikacja. 

Przeczytaj również:

Kobieta, którą byłam – Kerry Fisher