Dwór Szronu i Blasku Gwiazd – Sarah J. Maas

„Dwór Szronu i Blasku Gwiazd” to już czwarte spotkanie z bohaterami serii: Feyrą, Rhysandem, ich rodziną i przyjaciółmi. Skończyła się wojna, lecz nie problemy. Jak dalej potoczy się los mieszkańców Dworu Nocy, pozostałych Fae i zamieszkujących odleglejsze ziemie ludzi? 

Mimo że Feyra i Rhysand tak wiele przetrwali, a teraz powinni żyć długo i szczęśliwie, okazuje się, że powieść Sarah J. Maas nie jest bajką. Problemy piętrzą się w życiu bohaterów, a zmartwienia narastają jedno po drugim. Ani rodzina Feyri, ani przyjaciele Rhysanda nie potrafią być szczęśliwi. Dodatkowo wcale nie pomagają nakłaniające do buntu podszepty wśród Ilyryjskich oddziałów. Czy i z tymi sprawami poradzą sobie nasi ulubieni bohaterowie?

Przyznam szczerze, że do książki „Dwór Szronu i Blasku Gwiazd” mam bardzo mieszane uczucia. Z jednej strony bardzo przyjemnie było wrócić do Dworu Nocy i świata Fae, z drugiej jednak ta powieść była niepotrzebna, a pisarka nie miała na nią żadnego, rewelacyjnego pomysłu. Historia okazała się taka… nijaka. To w ogóle już nie ta lektura, w której tak bardzo się zakochałam. Oczywiście, książka jest napisana poprawnie, a bohaterowie pozostają w niej sobą, ale naprawdę mogłabym się obejść bez tego tomu.

Podobno Sarah J. Maas ma w planach dalsze kontynuacje, ale tym razem z udziałem innych bohaterów (mogę się jedynie domyślać, że na pierwszy ogień pójdzie Morrigan, której w czwartym tomie było naprawdę sporo). Bardzo chętnie zajrzę do nowych powieści, mając nadzieję, że tym razem pisarka znów otworzy przed bohaterami swoje serce i będzie pisała z tak wielką pasją, z jaką stworzyła trzy pierwsze tomy cyklu “Dwór cierni i róż”. Tego właśnie życzę jej oraz spragnionym przygód czytelnikom. 

Podsumowując – „Dwór Szronu i Blasku Gwiazd” to dobrze napisana, ale niezbyt ciekawa kontynuacja serii. Tytuł nie umywa się do pozostałych tomów i jestem nim nieco zawiedziona. Z przyjemnością jednak sięgnę po kolejne części, mając nadzieję, że pochłoną mnie tak bardzo, tak pierwsze trzy tomy „Dworu cierni i róż”. Myślę jednak, że mimo wszystko wielbiciele twórczości pisarki będą zadowoleni, że znów mogą uczestniczyć w życiu Rhysanda i Feyri. Ta para ani odrobinę się nie zmieniła i czytanie o ich relacjach sprawia niezmierną przyjemność. To dla nich właśnie warto sięgnąć po ten ostatni tom. Za nimi zdecydowanie się już stęskniłam. 

Dziękuję!