Cierniowa ścieżka – A.G. Slatter

Cierniowa ścieżka

Uwielbiam powieści z gotyckim klimatem – duszne, mroczne, pełne tajemnic i cieni przeszłości, które nie dają bohaterom spokoju. Gdy tylko wpadła mi w ręce Cierniowa ścieżka, wiedziałem, że przepadnę. I tak się właśnie stało. To książka, która idealnie trafia w mój czytelniczy gust: — pełnokrwista baśń dla dorosłych, gdzie magia nie jest bajkowym dodatkiem, lecz potęgą mogącą zmienić bieg wydarzeń. A zemsta… zemsta potrafi być naprawdę smakowita.

O czym jest książka

Asher Todd trafia do rezydencji Morwoodów jako guwernantka. Oficjalnie ma zająć się wychowaniem dzieci, ale w rzeczywistości ma do wykonania znacznie bardziej złożone i niebezpieczne zadanie. Przeszłość puka do drzwi, duchy przeszłości zaczynają wychodzić z ukrycia, a Asher – z pozoru skromna i niepozorna – nosi w sobie więcej tajemnic niż cały dom Morwoodów razem wzięty.

Sama rezydencja to klasyka gatunku. Stary dom z zaryglowanymi drzwiami, brakującymi portretami, szeptami w ciemnych korytarzach i lasem, z którego nocami dobiegają odgłosy wilków. Z czasem dowiadujemy się, że Asher ma powód, by akurat tutaj rozpocząć nowy rozdział. Gdy zaczyna darzyć sympatią mieszkańców domu, sprawy się komplikują. W Morwood Tarn nikt nie jest bez winy.

Moja opinia i przemyślenia

Ta powieść to majstersztyk pod względem klimatu. Autorka świetnie balansuje między klasyczną gotycką powieścią rodem z XIX wieku, a nowoczesną opowieścią fantasy z wyraźnie zarysowaną główną bohaterką. Asher Todd to jedna z tych postaci, które na długo zostają w pamięci. Inteligentna, silna, ale też targana wątpliwościami. Nie jest bez skazy i właśnie to czyni ją tak interesującą.

Wątek magiczny został znakomicie poprowadzony. Nieprzesadzony, ale intensywny, chwilami brutalny, z nutą czarnego folkloru i motywów, które przypominały mi najlepsze momenty z powieści „magicznej grozy”. Tu nie ma wróżek w pastelach ani magii w brokacie. Tu są rytuały, trujące zioła, krwawe obietnice i zemsta, która dojrzewa przez lata.

No i ten romans… pełen napięcia, niejednoznaczny, chwilami niemal zwierzęcy. Wilk w ludzkiej skórze kontra dziewczyna, która potrafi zabić słowem i dotykiem. Chemia aż iskrzy, ale nic nie jest tu podane na tacy. Uczucia są poplątane, intensywne i – jak cała książka – mroczne.

Podsumowanie

Cierniowa ścieżka to opowieść, która rozlewa się gęstym klimatem z każdej strony. Pełna tajemnic, sekretów i ciemnych zakamarków ludzkich serc. To książka, w której nic nie jest takie, jakie się wydaje, a z każdą kolejną stroną czytelnik odkrywa kolejną warstwę ukrytej historii. Niepokojąca, piękna, brutalna i magiczna – w idealnych proporcjach.

Zakończenie pozostawia niedosyt. Ale może właśnie o to chodzi – żeby nie chciało się z tego świata wychodzić. Jeśli szukasz książki, która Cię pochłonie, zmrozi i zafascynuje jednocześnie – polecam bez wahania.

Egzemplarz recenzencki otrzymałam od wydawcy.

Przeczytaj również:

Snowglobe – Soyoung Park