Ucieczka z Lochu 

Gdy bez prądu to najlepszy sposób na spędzanie wspólnie z dziećmi chłodnych, deszczowych dni, kiedy nie ma mowy o ruchu na świeżym powietrzu. Moje córki są zawsze bardzo podekscytowane, gdy mają okazję usiąść przy nowym tytule. Tym razem trafiła do nas gra karciana „Ucieczka z Lochu”, skierowana do odrobinę starszych dzieci. W poniższym wpisie przeczytacie, jakie są nasz wrażenia z rozgrywki.

Wiek: 8+

Czas gry: około 20 minut

Liczba graczy: od 2 do 4 osób

Cel gry

Jak sam tytuł wskazuje, celem gry jest ucieczka z lochu, a by się udała, gracz musi swoim pionkiem przebyć drogę z jednej strony ułożonych kafelków na drugą. Zwycięża pierwszy gracz, który otworzy drzwi z najbardziej oddalonego od niego szeregu i dotrze tam swoim pionkiem.

Strona wizualna

Gra składa się z pionków, kart i dwustronnych kartoników tworzących planszę. Do pudełka dołączona jest także przejrzysta instrukcja. Całość zatopiona została w przyjemnej, nieco humorystycznej szacie graficznej, która wywarła na mnie bardzo pozytywne wrażenie. 

Przygotowanie

Przetasowane kartoniki rozkładamy przed sobą na płaskiej powierzchni, stroną z kolorowymi drzwiami ku górze. Jeśli w grze bierze udział 2 graczy, to kartoniki układamy w prostokąt 5×8, a jeśli 3-4 graczy, to kwadrat w układzie 6×6. Każdy uczestnik wybiera swój pionek i umieszcza go przy najbliższej sobie krawędzi utworzonego z kartoników labiryntu. Z przetasowanych kart układamy stosik, z którego będziemy je podczas rozgrywki dobierać. Na początek każdemu z graczy rozdajemy po trzy karty. 

Przebieg rozgrywki

Rozpoczyna gracz, który najbardziej przypomina wybranego przez siebie rycerza. Następnie kolejka krąży zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Pierwszy gracz dobiera kartę ze stosu, tak by na ręce mieć 4 karty, następnie zagrywa wybraną przez siebie kartę i jeżeli chce, to przesuwa pionek. By wystartować, gracz potrzebuje klucza tego samego koloru, co wybrane przez niego drzwi. Wówczas może odwrócić je na drugą stroną i sprawdzić, czy nie są niczym zablokowane (oznaczenia zostały dokładnie rozpisane w instrukcji). Jeżeli nie ma żadnej blokady, może przesunąć swój pionek, rozpoczynając ucieczkę z lochu. Każdy gracz może przemieścić się w swojej rundzie tylko o jeden kartonik. Możecie iść do przodu, cofać się lub przesuwać na boki. Pionki nie mogą jednak przemieszczać się na skos, chyba że gracz użyje specjalnej karty i uaktywni tajne przejście. Na kartoniku może stać tylko jeden gracz, jeżeli ktoś w ten sposób blokuje ci przejście, twoja strata! Jeżeli zabraknie kart do dobierania, przetasujcie stos zużytych kart i stwórzcie w ten sposób nowy stos z kartami.

Podsumowanie

„Ucieczka z Lochu” to przyjemna, częściowo losowa, a częściowo strategiczna gra karciana. Rozgrywka toczy się dość dynamicznie i potrafi całkiem dobrze wciągnąć. Mechanika gry jest przemyślana i nie pojawiają się w niej luki. Myślę, że w szczególności spodoba się chłopcom ze starszych klas szkoły podstawowej. Fabularnie to głównie do nich jest skierowana. To doskonały pomysł na wspólnie spędzony czas ojca z synem. Na pewno nie będą się podczas rozgrywki nudzili.   

Dziękuję!

Przeczytaj również:

Język ciała!