Taniec z motylami

Piękna okładka powieści „Taniec z motylami” kupiła mnie od pierwszego wejrzenia. Po przeczytaniu opisu zupełnie przepadłam. Czy jednak naprawdę warto było sięgnąć po ten tytuł? 

Zarys fabuły

Główna bohaterka powieści swoje problemy rozwiązuje ucieczką na obczyznę. Okazuje się jednak, że to nie najlepszy pomysł, bo w obcym miejscu, z dala od przyjaciół i rodziny wcale nie jest szczęśliwsza. Los jednak postanawia dać jej drugą szansę, tylko czy kobieta z niej skorzysta? A może to, czego w życiu szuka, ma dosłownie na wyciągnięcie ręki? 

„Pomyślałam: jak często w życiu uciekamy? Jak często nie możemy znaleźć drogi? Rose z obawy przed prawdą uciekała przez całe życie, mój ojciec jego większą część, a ja… Dobrze jest przestać uciekać!”

Moja opinia i przemyślenia

Książkę dziwnie się czyta i przez dobrą chwilę musiałam zastanowić się, co na to wpływa. Okazuje się, że ma odrobinę mniejsze odstępy między linijkami niż zwyczajowo przyjęte. Niestety ogranicza to wygodę czytelnika. W treści pojawia się też sporo powtórzeń. Synonimów zabrakło szczególnie dla słowa „życie”. Szkoda, bo takie elementy odrobinę psują wizję dobrej książki. 

Powieść ma zaledwie nieco ponad dwieście stron i nie da się ukryć, że nie jest zbyt bogata w opisy. Z jednej strony wszystko trzeba sobie wyobrażać samemu, z drugiej jednak historia pozbawiona jest dłużyzn i czyta się ją błyskawicznie. To pełna nostalgii i tajemnic, niemalże baśniowa opowieść o życiu i o tym, jak wiele w nim niekiedy tracimy. Najtrudniejsze sprawy ujęte zostały z lekkością, a jednak pisarce udało się ustrzec od banałów. 

W bardzo ciekawy sposób ujęte zostało zniechęcenie głównej bohaterki. Mimo że Zuza robi to, co kocha, spełnia się, malując i jednocześnie zarabiając na tym, to jednak czegoś w jej życiu zaczyna brakować. Czuje, jak powoli się wypala. Pytanie brzmi czy jest to wina braku odwzajemnionej miłości, czy może po prostu tego, że jeszcze nie odkryła, o czym marzy? 

Podsumowanie

To zaskakujące jak wiele wydarzeń pisarce udało się zamknąć w tak cienkiej książce. „Taniec z motylami” to idealna, jesienna lektura, która skłania do refleksji, a jednocześnie nie narzuca swojego ciężaru. Odebrałabym ją jednak znacznie lepiej, gdyby nie nieco niedopracowane wydanie. Szkoda, bo widać, że pisarka ma talent do tworzenia naturalnych i lekkich treści. Mimo kilku minusów książkę z pewnością warto przeczytać. 

Dziękuję!

Przeczytaj również:

Moja dzika Syberia – Karolina Kozioł