Spełnione życzenia – Karolina Wilczyńska

Kto w życiu nie marzył o świątecznym cudzie? Nasze życzenia często się spełniają, nie zawsze jednak w sposób, w jaki byśmy tego oczekiwali. 

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Karoliny Wilczyńskiej, która, jak sama wspomina, z niegasnącym zainteresowaniem wysłuchuje ludzkich historii. Swoje obserwacje i przemyślenia w cudowny sposób potrafi przelać na papier. „Spełnione życzenia” to równie lekka co i bardzo smutna książka. Na myśl przywodzi mi „Dziewczynkę z zapałkami” Hansa Christiana Andersena. Po lekturze powieści pozostaje wiele różnych przemyśleń.

Pisarka z pewnością łamie stereotypy. Patrząc na okładkę książki, spodziewamy się radosnej, świątecznej atmosfery, szczęśliwych bohaterów i godzących się po wielu perypetiach rodzin. W tej historii rzeczywistość wygląda zgoła inaczej. Mimo że zima została pięknie opisana, atmosfera w powieści jest przygnębiająca, postacie są tragiczne, a o wydarzeniach lepiej nie myśleć w Święta. To źle czy dobrze? To zależy, czego oczekujesz. Myślę, że z lektury nie byłabym zadowolona, gdybym książkę zdążyła dołączyć do kanonu tych czytanych przed świętami. Ponieważ jednak przeczytałam ją nieco później, z zainteresowaniem chłonęłam każdą, kolejną stronę. 

Odrobinę mniej w powieści podobał mi się fakt, że jest skonstruowana nieco bardziej, jak opowiadanie. Świat obserwujemy z perspektywy paru osób, żadnej z nich jednak nie jesteśmy w stanie jakoś lepiej poznać. Do nikogo się nie przywiązujemy. Ludzką tragedię przeżywamy w podobny sposób, jak tą zaprezentowaną na łamach gazet. Dotyka nas, przeszkadza, ale w żaden sposób nie wpływa na nasze własne życie. 

Muszę przyznać, że jestem pod wrażeniem. Nie spodziewałam się tak mocnej i szczerej lektury. „Spełnione życzenia” to pięknie napisana i bardzo prawdziwa opowieść. Mówi nam o rzeczach, o których nigdy nie powinniśmy zapominać, szczególnie podczas takich dni jak Święta Bożego Narodzenia. Książkę serdecznie polecam wszystkim czytelnikom lubiącym mądre, lekko napisane, wciągające, ale smutne historie. Bardzo Was proszę tylko o jedno – nie dajcie się zwieść pełnej uroku, prześlicznej okładce. Zawartość książki jest zdecydowanie inna i z pewnością nie wprawi nikogo w radosny, zimowy nastrój. Raczej przygotujcie sobie kubek ciepłej czekolady, by po lekturze mieć się czym pocieszać. Teraz tylko jedno wiem na pewno – tytuł „Spełnione życzenia” nie będzie moim ostatnim spotkaniem z twórczością pani Karoliny. Z przyjemnością sięgnę po kolejną książkę spod jej pióra. 

Dziękuję!