Dusia i Psinek-Świnek: Nikt się nie boi – Justyna Bednarek i Marta Kurczewska

„Dusia i Psinek-Świnek: Nikt się nie boi” to moje pierwsze spotkanie z serią książeczek o małej dziewczynce, jej rodzinie i pluszowym zwierzaczku. Czy opowieść przypadła mi do gustu i czy Autorkom udało się zaciekawić moją trzyletnią córeczkę?

Zarys fabuły

Dusia to mała dziewczynka, która ma całkiem sporo swoich własnych, małych problemów. Ponieważ odrobinę znudziły jej się wesołe bajki, pewnego wieczoru poprosiła tatę, żeby ułożył dla niej historię o potworze. Okazało się, że jednak mieszkający pod łóżkiem Dusi lokator jest odrobinę straszny, ale jeszcze straszniejsze są kanapki z pastą pomidorową i nowa pani w przedszkolu. Ostatecznie jednak okazuje się, że do wszystkiego można się przyzwyczaić, a „każdy od czasu do czasu może czegoś się bać”.

Opinia i przemyślenia

„Nikt się nie boi” to już trzeci tom serii, a ja odrobinę żałuję, że nie poznałam jej wcześniej. Na szczęście wszystko da się nadrobić, a nas czekają kolejne, cudowne przygody. Mała bohaterka bardzo przypadła nam do gustu, chociaż odnoszę wrażenie, że jest wzorowana na Lotcie z Ulicy Awanturników spod pióra Astrid Lindgren (nawet Psinek-Świnek, to lekko wypaczona forma Niśka). Jednak mimo wszystko opowieść stworzona przez Justynę Bednarek i śliczne ilustracje Marty Kurczewskiej bronią się same. To niezwykle udana współpraca. 

Książeczka została ładnie wydana. Ma twardą oprawę i kwadratowy format. Historia jest ciekawa i porusza znane maluchom problemy. Uczy też abstrakcyjnego myślenia i pobudza do działania dziecięcą wyobraźnię. Autorki, zarówno twórczyni fabuły, jak i ilustratorka, zadbały o najdrobniejsze szczegóły. Mimo że tekst jest krótki, to życie Dusi nie jest puste. Poznajemy nie tylko ją i jej pluszowego przyjaciela, ale również mamę i tatę dziewczynki oraz jej rówieśników z przedszkola. Po lekturze książeczki o każdym będziemy w stanie coś powiedzieć. Wbrew pozorom to wcale nie taka oczywista sprawa. Wielu współczesnych autorów skupia się na przebiegu wydarzeń, a zupełnie zapomina o tle, które je uwiarygadnia i nadaje opowieści barw. 

Podsumowanie

To nasza pierwsza, ale z pewnością nie ostatnia przygoda z serią „Dusia i Psinek-Świnek”. Z ogromną przyjemnością poznamy kolejne przygody małej bohaterki. Książeczka jest mądra i pełna uroku. Dokładnie taka, jaka powinna być historia dla najmłodszych czytelników. Polecam wszystkim rodzicom małych dzieci. W towarzystwie Dusi można bardzo miło i pożytecznie spędzić czas. 

Dziękuję!