Drugie podejście

Podczas letnich upałów lubię sięgać po lekkie, wciągające powieści, które pozwolą mi się odprężyć i miło spędzić wolny czas. Czy sięgnięcie po reklamowaną w ten właśnie sposób książkę „Drugie podejście” było strzałem w dziesiątkę?

Zarys fabuły

Shane uważa, że zmarnowała swój czas na studiowanie w Nowym Jorku. Powodów miała wiele, ale najważniejszymi z nich było podążanie za oczekiwaniami rodziców, zamiast za swoimi własnymi oraz spędzanie czasu w samotności, na oglądaniu serialów, zamiast zdobywania przyjaciół. Los jednak uśmiechnął się do niej i podarował jej kolejną szansę, a dziewczyna jest zdeterminowana, by tym razem jej nie zmarnować. Leci do Londynu, by studiować na wymarzonym kierunku kreatywnego pisania, znaleźć przyjaciółki oraz chłopaka. Czy w końcu uda się jej spełnić swoje marzenia? 

Moja opinia i przemyślenia

Pierwszym co przyciągnęło mnie do powieści była okładka. Uważam, że jest idealna. Lekkie, akwarelowe rozmycia, samotna dziewczyna na tle miasta, odpowiednio dobrane barwy, to wszystko wręcz krzyczało do mnie, żebym koniecznie przeczytała ten tytuł podczas tegorocznych wakacji. 

Christine Ricco ma lekkie pióro i przyjemny sposób pisania, niestety jednak moim zdaniem nie stworzyła niczego szczególnie odkrywczego. Prościej mówiąc, trochę się lekturą wynudziłam. Sam pomysł na powieść jest moim zdaniem bardzo interesujący. Dlatego (oprócz zauważenia uroczej okładki) właśnie po nią sięgnęłam. Autorce jednak zabrakło jakiegokolwiek pomysłu na poprowadzenie fabuły. W powieści nie ma też ani grama podejścia psychologicznego. Wiele wątków i wydarzeń jest bardzo naciąganych. Jak już przydarzy się coś ciekawszego, to od razu dana scena przypomina mi się z filmu młodzieżowego, który oglądałam jakiś czas temu. Naprawdę trudno tu o jakiekolwiek zachwyty. 

Bohaterowie również nie ratują sytuacji. Shane z założenia miała być nieśmiała i zahukana, na kartach powieści jednak jest postacią, której wszystko przychodzi zbyt łatwo. Natomiast jej pierwsze zauroczenie niemalże od razu przeradza się w uwielbienie i wielką miłość. Zabrakło tu jakiegokolwiek dreszczyku emocji. Za to bez wątpienia jest to dobrze napisana (pod względem stylistyki i warsztatu) książka. Lubię książki dla młodzieży, ale nie tym razem. 

Podsumowanie

„Drugie podejście” to debiut literacki i tytuł, który naprawdę ma spory potencjał, niestety zupełnie niewykorzystany. Jest to doskonały przykład na to, że nie wystarczy popracować nad swoim warsztatem literackim, by napisać ciekawą książkę. Niestety tym razem lektura mnie zawiodła. 

Dziękuję!