Lato, wakacje, urlopy i odpoczynek, to czas, który moim zdaniem najlepiej spędzić w towarzystwie ciekawych i lekkich książek. Dzięki uprzejmości wydawnictwa Znak jeszcze przed oficjalną premierą miałam okazję zapoznać się z najnowszą książką Elżbiety Rodzeń, która spełnia wszystkie moje oczekiwania. 

Zarys fabuły 

(bez spoilerów)

Pensjonat nad morzem, w którym pracuje Martyna, już dawno przeżył lata swojej świetności. Teraz powoli popada w ruinę, a właściciele najchętniej odeszliby już na emeryturę. Wówczas w życiu Martyny pojawia się Thomas, który twierdzi, że firma, w której pracuje, jest zainteresowana zakupem pensjonatu i to na bardzo dobrych warunkach. To szansa dla dziewczyny, która nareszcie będzie mogła wyrwać się spod skrzydeł nadopiekuńczych rodziców i rozpocząć własne życie. Tylko czy będzie miała odwagę skorzystać z okazji, która się nadarzy?

Próbowałam jakoś się odnaleźć w nowej sytuacji, ale to nie było proste. Zniknęła część mnie. Chłopak, którego nie było. Chłopak, którego kochałam. 

Moja opinia i przemyślenia

Wbrew pozorom książka „Chłopak, którego nie było” to nie zwyczajna obyczajówka czy romans. To gatunkowy miszmasz z zupełnie realnymi elementami fantastyki, które na dodatek wysuwają się na pierwszy plan. Elżbieta Rodzeń to pisarka, która za każdym razem potrafi mnie czymś (pozytywnie) zaskoczyć. Ani trochę się nie zdziwiłam, gdy spotkało mnie to i tym razem. 

W powieści pojawia się wiele rozważań na temat własnej wartości, przyjaźni i więzi rodzinnych. Przesłanie historii jest dość jasne i mówi: uwierz w siebie! Martyna to z początku słaba bohaterka, która miała to szczęście, by poznać ludzi, którzy pomogli jej odnaleźć własną wartość. Jednak to ona sama musiała mieć odwagę, by zaryzykować.

Nie będę Wam opowiadała o ujętym w tytule wątku chłopaka, którego nie było, ponieważ mogłoby to popsuć przyjemność z lektury. Powiem jednak, że książka jest ładnie napisana i niesamowicie wręcz wciąga. Podzielona została na rozdziały dziejące się w teraźniejszości oraz te opisujące przeszłość bohaterów. Każdy kolejny odsłania przed czytelnikiem coraz więcej tajemnic i utwierdza go w przekonaniu, że decyzje głównych bohaterów są bardzo logiczne i wynikają z doświadczeń z przeszłości. Nic nie dzieje się bez powodu, a to bardzo lubię w książkach.    

Podsumowanie

Jeżeli macie ochotę przeczytać historię niesztampową, która zupełnie nie trzyma się żadnych schematów, to „Chłopak, którego nie było” jest idealnym wyborem. To cudowna, wakacyjna lektura, która podnosi na duchu i wlewa w serca czytelników nieco ciepła. Serdecznie polecam! W towarzystwie powieści naprawdę doskonale się bawiłam. 

Dziękuję!