Złodziejka książek – Markus Zusak

Pod koniec stycznia miała miejsce polska premiera ekranizacji „Złodziejki książek”. Jest to powieść australijskiego pisarza Markusa Zusaka, wydana po raz pierwszy w 2006 roku. Opowiada o losach nastoletniej Liesel Meminger w przededniu i podczas drugiej wojny światowej. Książkę spośród innych wyróżnia fakt, że jej narratorem jest Śmierć. Wydawnictwo Nasza Księgarnia, w związku z kinową premierą, postanowiło wznowić nakład „Złodziejki książek”, tym razem z filmową okładką.

Początek II Wojny Światowej. Liesel, wraz z młodszym braciszkiem, wyrusza w podróż do nowych rodziców zastępczych, mieszkających w Molching. Chłopiec po drodze umiera i dziewczynka zostaje sama. Gdy dociera na Himmelstrasse, do nowego domu, musi nauczyć się żyć ze światem, który ją otacza. Tam jednak poznaje wielu serdecznych ludzi, a tragiczne momenty przeplatają się w jej życiu z chwilami czystego szczęścia, zaznawanego na przykład wtedy, gdy czyta książki.

Przybrany ojciec Liesel to człowiek o dobrym sercu, jej nowa matka, pod oziębłą skorupą, skrywa w sobie wiele miłości. Przyjaciel dziewczynki, Rudy, jest żywiołowy i niesamowicie realistyczny. Max, żyd, który przypadkiem pojawia się w życiu dziewczynki, odmienia na zawsze jej światopogląd. To jak wzajemnie oddziałują na siebie Liesel i osoby z którymi spotyka się na co dzień jest niezwykłe, poetyckie i niemalże surrealistyczne. Autor tworzy wiele niesamowitych wątków, zarówno tych pełnych ciepła jak i grozy. Trudno uwierzyć, że ludzie naprawdę musieli w ten sposób żyć, że w niektórych zakątkach świata żyją w ten sposób również i dziś.

Jako ciekawostkę wspomnę, że nawet teraz, osiem lat po wydaniu, powieść nadal znajduje się na liście najlepiej sprzedających się książek dla dzieci i młodzieży “The New York Timesa”. Nic dziwnego. Takich historii po prostu się nie zapomina. „Złodziejka książek” to niezwykła, wzruszająca opowieść, od której nie sposób się oderwać. Myślę, że przesłanie, które ze sobą niesie znacznie lepiej dotarłoby do młodzieży, gdyby to właśnie ta książka była jedną z lektur szkolnych.

Najbardziej pomysłowa i zaskakująca w powieści jest narracja. Losy Liesel przedstawia czytelnikowi sama śmierć, która stara się być obiektywnym obserwatorem, jednak czasami po prostu nie potrafi. Pióro Markusa Zausaka jest lekkie, a pisarz tworzy swoją historię, nasączając ją sporą dawką czarnego humoru oraz całą gamą przeróżnych, bardzo silnie odczuwanych przez czytającego, emocji. Krótko i zwięźle rzecz ujmując – książka napisana jest w niesamowity i wywierający ogromne wrażenie sposób.

Bohaterowie „Złodziejki książek” są niezwykle wręcz realistyczni. Gdy się ich poznaje, ma się wrażenie, jakby żyli obok nas. Nasi sąsiedzi, przyjaciele, koledzy ze szkoły, sklepikarz, żołnierze. Trudno uwierzyć, że nie istnieją oni w prawdziwym świecie. Czytelnik płacze i śmieje się wraz z nimi. Wojna i całe życie, które mimo jej trwania toczy się dalej, opisana z punktu widzenia dziecka i śmierci, jest niesamowita, przerażająca i niestety okrutnie realna. Natomiast w ten sposób napisana książka pozostawia po sobie niezatarty ślad w ludzkich umysłach i sercach.

„Złodziejki książek” to powieść, której nie da się przeczytać, odłożyć i zapomnieć. To książka obok której nie można przejść obojętnie. Zmusza do refleksji, wzrusza, wydusza z płuc powietrze. Jest jednocześnie pełna ciepła, miłości i nienawiści. To czyste, niczym nieskalane emocje, ubrane w piękne słowa. „Złodziejka książek” to historia tak niesamowita, że nie da się o niej opowiedzieć, trzeba ją po prostu przeczytać. Ja sama, z pewnością przez długi czas będę nosiła ją w sobie.

Za egzemplarz recenzencki serdecznie dziękuję wydawnictwu Nasza Księgarnia