Wrona

Jestem ogromną fanką fantastyki, wyimaginowanych światów istniejących jedynie w wyobraźni autora, a później również i na papierze. Jednak szczerze mówiąc w dzisiejszych czasach, nawet ta literatura wydaje się ogromnie powtarzalna. Ciężko jest stworzyć cokolwiek nowego. Czy Margaret Owen i jej stado wron podołali temu zadaniu?

Zarys fabuły

Świat podzielony jest na kasty, a każda z nich obdarzona została inną magiczną mocą. Najniżej w hierarchii są wrony, których jedyną zdolnością jest odporność na zarazę zwaną morem grzeszników.   Magicznymi mocami obdarzeni zostali jedynie wodzowie, mogący korzystać z umiejętności uśpionych w zębach i kościach. Z powodu wrodzonej odporności wrony podróżują od miasta do miasta, ukrócając cierpienia chorych i paląc ich ciała na stosach pogrzebowych. Pewnego jednak dnia, stado zostaje wezwane do pałacu, by zabrać ciała dwóch szlachciców. Wówczas rozpoczyna się ich przygoda. Czy po latach złego traktowania i traumatycznych przeżyć zechcą pomóc innym?    

Moja opinia i przemyślenia

Główna bohaterka, Fe, to postać, którą polubiłam od pierwszego rozdziału, co rzadko mi się zdarza. Jest silna, ma bogatą osobowość i nietuzinkowy charakterek. Również jej towarzysze mienią się setkami różnych barw. Przedstawieni zostali pierwszorzędnie. 

Lekturze towarzyszy dobry humor, ale sama książka nie należy do wesołych. Jest w niej wiele smutku, a śmierć depcze bohaterom po piętach i to dosłownie na każdym kroku. Fabuła powieści jest ciekawa, a akcja niekiedy staje się brawurowa. Świat przedstawiony jest przemyślany i starannie wykreowany. Zdecydowanie należy do tych mrocznych realiów. Nie ma w nim logicznych dziur. Pojawiają się za to rozgrywki polityczne, magia, szczęk stali i cała masa przeróżnych emocji. To taka fantastyka, jaką zdecydowanie lubię najbardziej. 

Margaret Owen pisze lekkim piórem, ale jednocześnie nie umykają jej żadne niuanse językowe. Powieść jest dopracowana w każdym, najmniejszym nawet aspekcie. Ostatni raz tak dobrze się bawiłam, czytając „Pojedynek” Marie Rutkoski i to właśnie fantastyka na podobnym poziomie. 

Podsumowanie

Lekturę powieści „Wrona” serdecznie polecam wszystkim miłośnikom fantastyki (nie tylko tej młodzieżowej). To pełna humoru, niezwykle wciągająca książka, której Autorka przedstawia czytelnikom oryginalną, doskonale dopracowaną, fantastyczną rzeczywistość. Bawiłam się przy niej wyśmienicie i z pewnością sięgnę po kontynuację. Już niebawem, 28 lipca 2020, zagraniczną premierę będzie miał drugi tom serii, który mam nadzieję, wydawnictwo Feeria wypuści również na polski rynek. Oby tak się stało! Lekturę powieści serdecznie polecam! 

Dziękuję!

Przeczytaj również:

Narzeczona – Kiera Cass 

Anaid – Anna Fobia 

Królestwo mostu – Danielle L. Jensen