Wampirze cesarstwo

„Wampirze cesarstwo” to pierwszy tom genialnej, nowej serii dark fantasy spod pióra Jaya Kristoffa, autora, którego książki uwielbiam od czasów ukazania się w Polsce „Tancerzy burzy”. Możecie więc sobie wyobrazić moją ogromną radość, gdy powieść wreszcie trafiła w moje ręce, szczególnie że „Wampirze cesarstwo” to prawdziwa, niemalże dziewięćset stronicowa cegiełka! 

Zarys fabuły

Głównym bohaterem powieści jest Gabriel de León, a historia w większości opiera się na jego wspomnieniach i teraźniejszości. Jak to się stało, że świat utonął w mroku i czy dla ludzkości istnieje jeszcze jakakolwiek nadzieja? Niemal trzydzieści lat wcześniej wampiry wypowiedziały ludziom wojnę, by zbudować swoje wieczne cesarstwo na zgliszczach tego nam znanego, skąpanego w promieniach słońca. 

Moja opina i przemyślenia

Opowiedziana przez Jaya Kristoffa historia jest mroczna i niebezpieczna. Jej motywem przewodnim jest gasnąca nadzieja. Gdy zabrakło światła, świat powoli zaczął umierać. Pisarz wykreował nie tylko szczegółową, doskonale opisaną fantastyczną rzeczywistość, ale również wiele różnobarwnych postaci, z których każda żyje swoim własnym życiem. Książka jednak, mimo że naprawdę genialna i niesamowicie napisana, do lekkich nie należy. Nie jest tytułem, dla którego zarwiemy nockę, a rano nie będzie już do czego wracać. To porządne, wielowymiarowe dark fantasy, które oprócz rozrywki, daje czytelnikowi również całą masę tematów do różnorakich przemyśleń. Wydaje mi się też, że Jay Kristoff kilka inspiracji zaczerpnął z gry RPG „Wampir Maskarada”, która jest tak dobra, że w Polsce doczekała się już piątej edycji. 

Książka jest niezaprzeczalnie świetna, ale to jej wydanie zyskało moje największe uznanie. Nie tylko jest bardzo porządne i nie rozsypuje się mimo swojej grubości, ale jeszcze zostało wzbogacone fantastycznymi rysunkami Bona Orthwicka. Szkoda tylko, że u nas są one czarno białe, bo z tego, co widziałam w sieci, anglojęzyczne wydanie wydrukowało je w pełnym kolorze. Interesującym pomysłem wydawnictwa było natomiast wydrukowanie książki z dwiema wersjami okładki. Jestem ciekawa, która Wam się bardziej podoba?  

Podsumowanie

„Wampirze cesarstwo” to książka napisana w cudownym, mrocznym stylu, bez banałów, infantylizmów i różowych okularów. Wampiry w niej są takie, jakie widział je Bram Stoker, żądne krwi bestie, a jednak jednocześnie zupełnie inne od owianego złą sławą hrabiego Drakuli. Powieść jest świetna, niezwykle barwna i wielowymiarowa. Język użyty przez pisarza jest dosadny, a jednocześnie zawsze odpowiednio dopasowany do sytuacji. Wydanie książki zachwyca. Niecierpliwie czekam na kolejny tom, ponieważ „Wampirze cesarstwo” nie ma zamkniętego zakończenia. Bardzo chciałabym dowiedzieć się, co wydarzy się dalej. 

Dziękuję!

Ps. Wampirze cesarstwo i inne świetne tytuły znajdziesz w dziale fantastyka na stronie księgarni taniaksiazka.pl

Przeczytaj również:

Nibynoc – Jay Kristoff