Sekret panny Watanuki

Bardzo lubię japońskie poczucie humoru i z przyjemnością sięgam po mangi, którym go nie brakuje. Dlatego właśnie zdecydowałam się przeczytać tytuł „Sekret panny Watanuki”, licząc na doskonałą zabawę. Czy się nim nie zawiodłam, dowiecie się z dzisiejszego wpisu.

Zarys fabuły

Leila Watanuki jest szkolną prymuską i przewodniczącą samorządu szkolnego. Skrywa jednak wstydliwą jej zdaniem tajemnicę. Rodzina dziewczyny prowadzi Love Hotel, w którym również przy okazji mieszka. Pewnego dnia Leila decyduje się zastąpić zmęczoną mamę i zanieść gościom do pokoju posiłek. Tam w niedwuznacznej sytuacji spotyka swojego szkolnego kolegę, który niedawno został wybrany na skarbnika samorządu. Szybko wychodzi na jaw, że chłopak uciekł z domu i nie ma gdzie mieszkać, dlatego w zamian za noclegi i jedzenie spełnia zachcianki obcych kobiet. Obiecuje, że nie wyjawi tajemnicy Leili pod warunkiem, że ta załatwi mu możliwość darmowego nocowania w hotelu jej rodziny. Jak ostatecznie zakończy się ten nietypowy układ? 

Strona wizualna

Uwielbiam wizerunek Leili Watanuki. Ema Toyama stworzyła ją doskonale, szczególnie w szkolnym otoczeniu i pelerynie prymuski. Manga ma ładną kreskę, a jej Autorka potrafi nadać scenom zarówno uroku, jak i komediowego wydźwięku. Manga jest czarnobiała, ale oczywiście każdy tom ma kolorową obwolutę, na której można obejrzeć postacie bohaterów. 

Moja opinia i przemyślenia

Seria składa się z sześciu tomów, które stanowią zamkniętą całość. W Japonii manga skończyła się ukazywać w 2017 roku. Nie jest więc zbyt długa, za to nie pojawiają się w niej dłużyzny i fragmenty, na które Autorka nie miała pomysłu. Fabuła została przemyślana i dobrze zrealizowana od pierwszych stron, aż do samego końca. 

Historia to bezpruderyjna, ale jednocześnie pełna uroku komedia. Trzeba wziąć pod uwagę, że sięgając po nią, godzimy się na duża dawkę zboczonego humoru, co zresztą wyraźnie sugerują zarówno opis, jak i okładka. Myślę, że osoby, którym to nie przeszkadza, z tytułem „Sekret panny Watanuki” będą się doskonale bawiły. Jednak czytelnicy, którzy takie tematy uważają za tabu, niech lepiej po prostu dla własnego spokoju ominą ten tytuł. 

Występujące w mandze postacie zostały świetnie wykreowane. Mimo że to komiks, to Autorce udało się im zarysować lepsze profile psychologiczne, niż niejednemu pisarzowi, który stworzył obszerną książkę. Leila Watanuki jest silną bohaterką, która stara się (często z powodzeniem) być perfekcjonistką pod każdym względem, ale ma też wiele słabości, które próbuje ukryć. Owaru Sangatsu pod postawą „wszystko mi jedno” i „fajnie być dupkiem” również skrywa drugie dno. Drugoplanowe postacie są nieco bardziej zaszufladkowane, ale je również polubiłam. Szczególnie że potrafią sprawić czytelnikowi nie jedną niespodziankę. 

Manga jest lekka i bardzo przyjemnie się ją czyta. Można z nią spędzić kilka miłych chwil i odprężyć się po ciężkim dniu. Z pewnością poprawi humor. Oczywiście momentami nie uniknie się również uczucia zażenowania, ale niczego innego nie spodziewałam się po tytule, w którym oprócz szkoły średniej, głównym miejscem akcji jest love hotel. Szczerze przyznam, że sięgając po nią, liczyłam na dobra zabawę, ale nie spodziewałam się aż tak wciągającej lektury. „Sekret panny Watanuki” to naprawdę świetnie zrealizowany projekt.

Podsumowanie

Dopadł Cię zły humor? Masz ochotę na lekki tytuł, który poprawi Twój nastrój? Doskonale trafiłaś! „Sekret panny Watanuki” jest właśnie dla Ciebie! To przyjemna, pełna dobrego (i oczywiście zboczonego) humoru manga, która jednak ucieka od banałów i przedstawia sobą również wiele pozytywnych wartości. Polecam! Zdecydowanie warto po nią sięgnąć! 

Dziękuję!

Przeczytaj również:

No game, No life ♥ TOMY #01 – #04