Jedyna taka Ester

Ponieważ mam dwie córki, czytam naprawdę wiele książeczek dla dzieci i powiem szczerze, że najlepsze są te niewydumane, które poruszają realne problemy, takie, które mogą dotyczyć każdego malucha. Takim właśnie tytułem jest „Jedyna taka Ester” spod pióra Antona Bergmana i z ilustracjami Emmy AdBage.

Zarys fabuły

W klasie, w której uczy się Signe pojawia się nowa dziewczynka. Ma na imię Ester. Signe, dopiero gdy ją poznaje, zdaje sobie sprawę, jaka była wcześniej samotna. Cudownie jest mieć swoją własną najlepszą przyjaciółkę. Tylko, że Ester wcale nie jest grzeczną dziewczynką. Wygląda na to, że jest kłamczuchą i złodziejką. Czy w takim razie Signe może się z nią przyjaźnić? A może za zachowaniem Ester kryje się coś zupełnie innego? 

Moja opinia i przemyślenia

Historia opowiedziana w książce „Jedyna taka Ester” od razu skojarzyła mi się ze świetną serią książeczek o Lilce i Pestce, choć muszę przyznać, że tam dziewczynki miały znacznie mniej poważne problemy. Anton Bergman stworzył ciekawą, dobrze przemyślaną fabułę, która zainteresuje dziewczynki chodzące do klas pierwszych szkoły podstawowej. Dodatkowo książka wydrukowana jest nieco większą od standardowej czcionką, by dziecko, które dopiero zaczyna przygodę z czytaniem, mogło bez problemów czytać ją samodzielnie. 

W publikacji pojawiają się świetne, nasuwające na myśl dziecięce rysunki, ilustracje autorstwa Emmy AdBage. Książka wydana została w twardej oprawie i standardowym formacie. Czyta się ją przyjemnie i wygodnie. Treść natomiast niesie ze sobą niejedno ważne przesłanie, uczy czym jest przyjaźń i doskonale ujmuje w słowa towarzyszące dzieciom emocje. Bardzo mi się to spodobało.  

Podsumowanie

„Jedyna taka Ester” to przyjemna lektura dla dzieci uczących się w pierwszych klasach szkoły podstawowej. Myślę, że wiele mogą z niej wynieść. Ładne wydanie zachęca do czytania. Z pewnością też historia Signe i Ester zaciekawi niejedną małą dziewczynkę. Oczywiście nie zamierzam dyskryminować tu chłopców, ale z doświadczenia wiem, że znacznie łatwiej utożsamić się z postacią tej samej płci. Wracając jednak do podsumowania, książkę serdecznie polecam. To dobra, umiejętnie opowiedziana historia, z którą można spędzić kilka niezwykle przyjemnych chwil. Polecam! 

Dziękuję!

Przeczytaj również:

Świat chce, byś był sobą – Joanna Gaines