Dwa Światy – Jennifer L. Armentrout

Jestem wielką fanką twórczości Jennifer L. Armentrout, ponieważ pisze książki, które idealnie wpasowują się w mój gust. Serię Lux dosłownie pochłonęłam, zakochana nie tylko w pomyśle i akcji, ale też w przekomarzaniu się głównych bohaterów. Czy „Dwa Światy” również spełniły moje oczekiwania?

Hematoi pochodzą ze związków greckich bogów ze śmiertelnikami, a ich potomkowie posiadają niezwykłe moce. Jednak gdy postanowią się związać ze śmiertelnikami, powstaje półkrwisty, który jest uważany za gorszego i pogardzany w społeczeństwie. Przynajmniej wszędzie poza Akademią Przymierza, w której szkolą się przyszli wojownicy, strażnicy i obrońcy. Tam wszyscy są sobie równi. 

Alex, dziewczyna półkrwi, została porwana przez matkę, która z nieznanej nikomu przyczyny uciekła z bezpiecznego schronienia, jakie daje Przymierze. Kiedy jednak umiera zaatakowana przez potwory, Alex zostaje zupełnie sama, a nie jest odpowiednio wyszkolona, by móc się obronić. Sytuacja zaczyna przybierać coraz groźniejszy obrót. Wówczas jednak pojawiają się Hematoi, którzy zabierają dziewczynę do domu. Tam dostaje wybór: może nadrobić trzyletnie braki w Akademii Przymierza lub zostać służącą-niewolnicą. Alex nie musi się długo zastanawiać, zwłaszcza że na jej personalnego trenera zgłosił się przystojny Aiden, którego doskonale pamiętała ze swoich szkolnych lat. 

Powieść od początku skrywa tajemnicę, do której rozwikłania czytelnik dąży wraz z bohaterką. Wykreowany przez Jennifer L. Armentrout świat jest ciekawy, ale pisarka i tym razem opiera się na cudzych pomysłach. Zarys fabuły jest bliźniaczo podobny do tego z „Akademii Wampirów” tylko zamiast wampirów i dampirów mamy czystokrwistych i półkrwistych, a zamiast zmor daimony. Relacja romantyczna również rysuje się bliźniaczo podobnie. Nie jest to pierwszy taki wybryk Autorki (seria Lux zaczyna się pomysłami ze „Zmierzchu”) i zapewne nie ostatni. Jakby jednak nie było, to dalej książka spod pióra Jennifer L. Armentrout, a to oznacza, że jako czytelniczka mogę się irytować, ale i tak będę czytała z wypiekami na twarzy. Pisarce czasami brakuje oryginalnych pomysłów, ale relacje, które tworzy między bohaterami i ten cudowny humor, który im towarzyszy są z pewnością jej własne. 

„Dwa światy” to doskonale napisana, niezwykle wciągająca historia. Pojawia się w niej mnogość bohaterów i wątków, ale raczej nie sposób się pogubić. Bez trudu przywiązałam się do Alex i śledziłam jej losy. Szczerze ją polubiłam i nie mogę się już doczekać kolejnego tomu serii. Mimo kilku drobnych potknięć, jakie się zdarzyły na drodze pisarki, wciąż pozostaję jej wierną fanką. 

Dziękuję!